ئیمام ناصر محمد یه‌مانی
[بۆ بەدواداچوونی بەستەری سەرەکی بەشداری بەیانەکە]
https://nasser-alyamani.org/showthread.php?t=2193!
ــــــــــــــــــــ


به‌یانی نهێنی شه‌فاعه‌ت بۆ شیعەو سوننه‌و جه‌ماعه‌، شه‌فاعه‌ت ئه‌وه‌ نیه‌ کە ئێوه‌ پێتان وایه‌، پاک و بێگه‌ردی بۆ اللە ی گه‌وره‌ !

بەناوی الله ی لە ھەموو میھرەبان و بە بەزەییەکان میھرەبانترو بە بەزەییتر، وە دروودو سڵاو لەسەر سەرجەم نێردراوو پێغەمبەرەکانی اللە بۆ مرۆڤ و جن لە یەکەمیانەوە تا دواهەمینیان محمد نێردراوی اللە بۆ سەرجەمی خەڵکی دروودو سڵاوی اللە لەسەرخۆیان و کەس و کارە چاکەکانیان و شوێنکەوتووان بۆ حەق تا ئەو ڕۆژەی اللە لێپرسینەوە لەگەڵ بەندەکانیدا دەکات لەسەر ئایینەکەیان، جیاوازی ناکەم لەنێوان هیچ یەکێک لە پێغەمبەرەکانی و موسڵمانم بەبێ خوارو خێچی، وە لە موشریک و هاوبەشدانەران نیم..

ئه‌ی گه‌لی به‌شه‌ر من مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو خه‌لیفه‌ی اللە ی تاک و تەنهای زاڵی ئاگاداركه‌ره‌وه‌م بۆ به‌شه‌ر ئاگادارتان دەکەمەوە به‌وه‌ی چوونە ناو سه‌رده‌می مەرج و نیشانه‌ گه‌وره‌كانی قیامه‌تەوە جا‌ زۆربه‌تان پشتهه‌ڵكه‌رن‌ له‌ شوێنکەوتنی زیكری قورئانی گه‌وره‌ی په‌یامی اللە بۆ هه‌موو مرۆڤ و جن جا پێشتر دەستەیەک له‌ جن باوەڕیان هێناو وتیان: {إِنَّا سَمِعْنَا قرآنا عَجَبًا (1) يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ وَلَنْ نُشْرِكَ بِربّنا أَحَدًا(2)} صدق الله العظيم [الجنّ].

وه‌ ئه‌ی دەستەی مرۆڤ و جن، به‌ڕاستی من ئیمام مه‌هدی خه‌لیفه‌ی اللە م له‌ كتێبدا؛ ئه‌و مرۆڤەی اللە ی ڕه‌حمان فێری به‌یانی حه‌ق و ڕاست و دروستی قورئانی كردووه‌؛ جا هیچ مرۆڤ و جنێک نی یه‌ گفتوگۆم له‌گه‌ڵ بكات لەم کاتەدا هه‌ر من به‌ ده‌سه‌ڵاتی زانستی مەحكه‌می قورئان بەسەریدا زاڵ دەبم، جا په‌روه‌ردگاره‌كه‌شم فه‌توای بۆ داوم به‌وه‌ی من مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراوی خه‌لیفه‌ی اللە م به‌سه‌رتانه‌وه‌،‌ جا جبرائیل منی به‌ خه‌لیفه‌ به‌سه‌رتانه‌وه‌ هه‌ڵنه‌بژاردووه‌ نه‌ فریشته‌ نزیكه‌كانی اللە ش، وه‌ شه‌یتانیش منی به‌ سه‌رتاندا هه‌ڵنه‌بژاردووه‌ نه‌ جن و نه‌ هیچ مرۆڤێکیش هه‌موویان وه‌ ڕه‌واش نیه‌ بۆ سه‌رجه‌م دروستكراوه‌كانی اللە له‌ ئاسمانه‌كان و زه‌وی خه‌لیفه‌ی اللە له‌بری ئه‌و هه‌ڵبژێرن پاک و بێگه‌ردی و پایەبەرزی و گه‌وره‌یی بۆی، وه‌ک فه‌تواكه‌ی اللە بۆ مرۆڤ و جنه‌كان له‌ مەحكه‌می قورئان پشتڕاستی ده‌كاته‌وه‌ به‌وه‌ی هه‌ڵبژاردنی خه‌لیفه‌ی اللە ی ڕه‌حمان له‌ زه‌وی تایبه‌ته‌ به‌ اللە ی تاک و تەنها ئه‌و اللە یەی هیچ پەرستراوێکی تر نیه‌ جگه‌ له‌ ئه‌و نەبێت وه‌ هیچ کەسێکیش نیە بەندایەتی بکرێت جگه‌ له‌ ئەو نه‌بێت، وه‌ بۆشتان نیه‌ خه‌لیفه‌ی اللە له‌بری ئه‌و هه‌ڵبژێرن. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {وَرَبُّكَ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَيَخْتَارُ مَا كَانَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ سُبْحَانَ اللَّهِ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ} صدق الله العظيم [القصص:68].

ئه‌مه‌ش له‌به‌رئه‌وه‌ی ئێوه‌ زاناتر نین له‌ په‌روه‌ردگاره‌كه‌تان پاک و بێگه‌ردی و پایەبەرزی و گه‌وره‌یی بۆی! وه‌ فریشته‌ نزیكه‌كانی اللە ش هه‌ڵه‌یان كرد ده‌رحه‌ق به‌ په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان به‌ بێ ئه‌وه‌ی مه‌به‌ستێكیان هه‌بێت له‌و كاته‌ی گوێیان لە فه‌رمانی په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان بوو به‌ ئاڕاسته‌ی ئه‌وان. اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی: {وَإِذْ قال ربّك لِلْمَلاَئِكَةِ إنّي جَاعِلٌ فِي الأَرْضِ خَلِيفَةً قَالُواْ أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاء وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قال إنّي أَعْلَمُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ} صدق الله العظيم [البقرة:30].

وه‌ به‌یانی حه‌ق و ڕاست و دروستیش بۆ ئه‌م قسه‌یه‌ی اللە ده‌رباره‌ی ئه‌م وه‌ڵامه‌ی اللە له‌سه‌ریان کە ده‌فه‌رموێت: {قال إنّي أَعْلَمُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ} صدق الله العظيم.

ئه‌مه‌ به‌و مانایه‌ی ئێوه‌ زاناتر نین له‌ په‌روه‌ردگارەكه‌تان، جا له‌به‌رئه‌وه‌ فریشته‌كان هه‌ڵه‌یان كرد ده‌رحه‌ق به‌ په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان جا اللە ی ڕه‌حمان ئه‌مه‌ی له‌ نه‌فسی خۆی هێشته‌وه‌و نه‌یخسته‌ ڕوو بۆیان تا ئه‌و كاته‌ی ئاده‌م و هه‌موو نه‌وه‌كانیشی له‌گه‌ڵیدا دروستكرد له‌ پشتیدا، بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ} صدق الله العظيم [النجم:32].

جا له‌پاش ئه‌مه‌ په‌یمانی له‌ ئاده‌م و هه‌موو نه‌وه‌كانیشی وه‌رگرت. اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی: {وَإِذْ أَخَذَ ربّك مِنْ بَنِي آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَى أنفسهم أَلَسْتُ بِربّكم قَالُوا بَلَى شَهِدْنَا أَنْ تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَذَا غَافِلِينَ} صدق الله العظيم [الأعراف:172].

جا له‌پاش ئه‌مه‌ اللە خه‌لیفه‌كانی له‌ زه‌وی هه‌ڵبژارد له‌ پێشه‌وایانی كتێب له‌ نێردراوو پێغه‌مبه‌رەکان و پێشه‌وا چاكه‌كاره‌كان، پاشان ناوی هه‌موویانی فێری ئاده‌م كرد (ناوی هه‌موویانی به‌ ئاده‌م وت)، پاشان به‌م فریشتانه‌ی نیشان دان کە هه‌ڵه‌یان كرد ده‌رحه‌ق به‌ په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان به‌م قسه‌یان کاتێک وتیان: {أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاء وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قال إنّي أَعْلَمُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ} صدق الله العظيم [البقرة:30].

بۆیەش اللە خه‌لیفه‌ هه‌ڵبژێردراوه‌كانی له‌ نه‌وه‌كانی ئاده‌م (ئه‌وانه‌ی اللە بە قسەی هێنان) پێ نیشاندان، لەپاش ئه‌مە ئاده‌م ناوی ئه‌م خه‌لیفانه‌ی اللە ی پێوتن کە اللە له‌ نه‌وه‌كانی هه‌ڵیبژاردبوون، لەپاش ئه‌مه‌ اللە به‌ فریشته‌كانی نیشان دان جا به‌مە اللە به‌ڵگه‌ی به‌سه‌ر فریشته‌ نزیكه‌كاندا هێنایه‌وه‌ تا تێیان بگه‌یه‌نێت و بزانن ئه‌وان زاناتر نین له‌ په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان اللە ی پایەبەرزیش فه‌رموویه‌تی: {وَعلّم آدم الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا ثمّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلَائِكَةِ فَقال أَنْبِئُونِي بِأَسْمَاءِ هَؤُلَاءِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ( 31 )} صدق الله العظيم [البقرة].

جا له‌پاش ئه‌مه‌ فریشته‌ نزیكه‌كانی اللە ی ڕه‌حمان زانیان سنوره‌ دیاریكراوه‌كەی خۆیان تێپه‌ڕاندووه‌ کە بۆیان نیه‌ تێی په‌ڕێنن جا هه‌ڵه‌یان كردووه‌ ده‌رحه‌ق به‌ په‌روه‌ردگارەكه‌یان جا تۆبه‌یان كردو ملكه‌چ بوون و په‌روه‌ردگاره‌كەیان به‌ پاک گرت له‌ كه‌م و كورتی له‌ زانست جا به‌ پاک و بێگه‌ردیان گرت به‌ دان نان به‌وه‌ی زاناتر نین و ته‌نها ئه‌وه‌ ده‌زانن کە اللە فێری كردوون ئه‌و اللە یەی زانستی به‌ هه‌موو شتێک هه‌یه‌: {قَالُوا سُبْحَانَكَ لَا عِلْمَ لَنَا إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَا إِنَّكَ أَنتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ ﴿٣٢﴾ قَالَ يَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَائِهِمْ فَلَمَّا أَنبَأَهُم بِأَسْمَائِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ ﴿٣٣﴾} صدق الله العظيم [البقرة].

جا له‌پاش ئه‌مه‌ اللە فه‌رمانی به‌ خه‌لیفه‌كه‌ی ئاده‌م كرد کە اللە هه‌ڵیبژاردبوو به‌سه‌ریانداو ده‌سه‌ڵاتی به‌ زانست زیادكردبوو به‌سه‌ر فریشته‌ نزیكه‌كانی اللە ی ڕه‌حمان جا فه‌رمانی پێ‌ كرد کە اللە هه‌ڵیبژاردبوو به‌ خه‌لیفه‌ی خۆی به‌سه‌ریاندا بەوەی به‌ به‌ڵگه‌وه‌ ئه‌وه‌ بسه‌لمێنێت کە به‌ڕاستی اللە ده‌سه‌ڵاتی زانستەکەی به‌سه‌ر ئەواندا زیادكردووه‌ ئەمەش بۆ ئەوەی اللە بەڵگەی پێشەوایەتی و خەلافەت بکات بە دەسەڵاتی زانستی زیادکراو به‌سه‌ر هه‌موو ئه‌وانه‌ی كردوونی به‌ خه‌لیفه‌ به‌سه‌ریاندا، بۆیەش اللە فه‌رمانی به‌ فریشته‌كان نه‌كرد سوژده‌ بۆ ئاده‌م ببه‌ن له‌ پێش ئه‌وه‌ی ئاده‌م به‌ ده‌سه‌ڵاتی زانست به‌ڵگه‌ بهێنێته‌وه‌ به‌سه‌ریاندا؛ به‌ڵكو فه‌رمانی به‌ ئاده‌م كرد به‌ به‌ڵگه‌وه‌ بۆیان بسه‌لمێنێت بەوەی ئەوکەسەی کە اللە هه‌ڵیبژاردووه‌ ده‌سه‌ڵاتی زانستەکەی زیادكردووه‌ به‌سه‌ر هه‌موویاندا. اللە ی پایەبەرزیش فه‌رموویه‌تی: {قال يا آدمُ أنبِئْهم بأسمائِهِم فلمَّا أنبأهُم بأسمائِهِم قال ألم أقلْ لكم إنّي أعلمُ غيبَ السمواتِ والأرضِ وأعلمُ ما تُبدونَ وما كُنتُم تَكتُمونَ (33) وإذْ قُلنا للملائكةِ اسْجُدُوا لآدمَ فَسجدُوا إلا إبْليسَ أبى واستَكْبرَ وكانَ من الكافِرينَ (34)} صدق الله العظيم [البقرة].

له‌پاش ئه‌مە له‌ چیڕۆکەکەدا ئه‌حكامه‌ حه‌قه‌كانی لێده‌رده‌هێنین به‌م شێوه‌یه‌: بۆتان ڕوون بوویه‌وه‌ هه‌ڵبژاردنی خه‌لیفه‌ی اللە ته‌نها تایبه‌ته‌ بە اللە خۆی به‌ بێ هیچ یەکێک لە فریشته‌و جن و مرۆڤەکان وه ‌ئه‌وانه‌ هیچ ده‌سه‌ڵاتێكیان نیه‌ له‌ هه‌ڵبژاردنی خه‌لیفه‌كه‌ی اللە له‌بری اللە، بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی الله ی پایەبەرز: {وَرَبُّكَ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَيَخْتَارُ مَا كَانَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ سُبْحَانَ اللَّهِ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ} صدق الله العظيم [القصص:68].

جا له‌كوێ ئێوە بۆتان هه‌یه‌ خه‌لیفه‌ی اللە ئیمام مه‌هدی هه‌ڵبژێرن لەبری اللە؟ پاک و بێگه‌ردی و پایەبەرزی بۆ اللە له‌وه‌ی ده‌یكه‌نه‌ شه‌ریک و هاوه‌ڵی!

وه‌ ئه‌ی گه‌لی جن و مرۆڤ، منی ئیمام مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو، سوێند ده‌خۆم به‌و كه‌سه‌ی مرۆڤی له‌ خۆڵ دروستكردووه‌ وه‌ كتێبی اللە ی باڵا‌ده‌ستی ڕەحمانی دابه‌زاندووه‌ هه‌رگیز كه‌س شوێنی ئیمام مه‌هدی حه‌ق له‌لایەن په‌روه‌ردگاره‌كەتانه‌وه ناكه‌وێت ته‌نها خاوه‌ن ژیری و هۆشمه‌نده‌كان نه‌بن له‌ مرۆڤ و جنه‌كان، جا ئه‌وانه‌ چاكترین بونه‌وه‌رن ئه‌وانه‌ی بیرده‌كه‌نه‌وه‌ به‌ عه‌قڵه‌كانیان وه‌ بڕیار ناده‌ن له‌پێش ئه‌وه‌ی گوێ له‌ ده‌سه‌ڵاتی زانستی بانگه‌وازكار بگرن بۆ لای اللە جا بیرده‌كه‌نه‌وه‌؛ به‌وه‌ی ئایا عه‌قڵه‌كانیان ده‌سه‌ڵاتی زانسته‌كه‌ وه‌رده‌گرێت و قبوڵی ده‌كات؟ جا لەپاش ئەمە شوێن چاكترینی ده‌كه‌ون ئەگه‌ر بۆیان ڕوونبوویه‌وه‌ زانستی بانگه‌وازكاره‌كه‌ عه‌قڵ و مه‌نتق قبوڵی ده‌كات، ئه‌وانه‌ بریتین له‌م کەسانەی اللە هیدایه‌تی داون له‌ جن و مرۆڤ له‌ هه‌موو زه‌مان و كات و شوێنێک له‌ سه‌رده‌می نێردراوو پێغه‌مبه‌ره‌كان و سه‌رده‌می ڕه‌وانه‌كردنی مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراویش، وه‌ هه‌رگیزیش كه‌س وه‌ڵامی بانگه‌وازكاری حه‌ق ناداته‌وه‌ ته‌نها خاوه‌ن ژیری و هۆشمه‌نده‌كان نه‌بن جا ئه‌وانه‌ چاكترین بونه‌وه‌رن، هه‌رچی خراپترینی بونه‌وه‌ره‌كانن له‌ جن و مرۆڤ ئه‌وانه‌ن کە عه‌قڵه‌كانیان هیچ به‌كارناهێنن بۆ‌ بیركردنه‌وه‌ له‌ ده‌سه‌ڵاتی زانستی لای په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان. اللە ی پایەبەرزیش فه‌رموویه‌تی: {وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجهنّم كَثِيرًا مِنَ الجنّ وَالإِنسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لا يَسْمَعُونَ بِهَا أُوْلَئِكَ كَالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُوْلَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ} صدق الله العظيم [الأعراف:179].

جا به‌ڕاستی هاوه‌ڵانی ئاگر زانیویانه‌ هۆكاری شوێن نەکەوتنی حه‌قی لای په‌روه‌ردگارەکه‌یان بریتی بووه‌ له‌ شوێنکەوتنی كوێرانه‌ بۆ ئه‌وانه‌ی پێش خۆیان وه‌ به‌ كارنه‌هێنانی عه‌قڵه‌كانیان بۆ بیركردنه‌وه‌ له‌ ده‌سه‌ڵاتی زانستی بانگه‌وازكاره‌ ڕه‌وانه‌كراوه‌كه‌ی اللە بۆ لایان تا ڕێنماییان بكات بۆ ڕێگای ڕاست. اللە ی پایەبەرزیش فه‌رموویه‌تی: {تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ (8) قَالُوا بَلَى قَدْ جَاءنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ (9) وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ (10)} صدق الله العظيم [الملك].

بۆیە هه‌رگیزاو هه‌رگیز كه‌س شوێن بانگه‌وازكاری لای اللە بۆ ڕێگای ڕاست له‌سه‌ر زانستی لای په‌روه‌ردگاره‌كه‌ی ناكه‌وێت ته‌نها ئه‌وانه‌ی عه‌قڵیان ده‌خه‌نه‌ كار وه‌ حوكم و بڕیار له‌سه‌ر بانگه‌وازكاره‌كه‌ی لای اللە ناده‌ن به‌وه‌ی له‌سه‌ر حه‌ق بێت یان له‌سه‌ر به‌تاڵ تا ئەوکاتەی گوێ له‌ مه‌نتقی ئه‌م زانسته‌ی ده‌گرن کە بەڵگەی پێ بەسەر خەڵکیدا دەهێنێتەوە له‌به‌رئه‌وه‌ی بانگه‌وازكار‌ هه‌تا ئەگه‌ر بانگه‌وازیش بكات بۆ لای اللە ئه‌وا ده‌بێت له‌سه‌ر به‌رچاوڕوونی به‌ڵگه‌ی لای په‌روه‌ردگارەکەیەوە بانگه‌واز بكات. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی الله ی پایەبەرز: {قُلْ هَذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّهِ عَلَى بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ (108)} صدق الله العظيم [يوسف].

جا هه‌رچی ئه‌وانه‌ن کە بڕیار ناده‌ن له‌سه‌ر بانگه‌وازكاره‌كه‌ی لای اللە له‌پێش ئه‌وه‌ی گوێبگرن به‌ڵكو سه‌ره‌تا بیرده‌كه‌نه‌وه‌ له‌ مه‌نتقی بەڵگەو به‌رچاوڕوونی زانسته‌كه‌ی به‌وه‌ی ئایا حه‌ق و ڕاسته‌ لەلایەن اللە وە؟ بێگومان دواتر عه‌قڵه‌كانیان قبوڵی ده‌كات ئەگه‌ر ده‌سه‌ڵاتی ئه‌م زانسته‌ عه‌قڵ و مه‌نتقی هزری قبوڵی بكات له‌به‌رئه‌وه‌ی بینایی نابینا نابێت له‌بەرامبەر حه‌ق ئەگه‌ر بیری كرده‌وه‌ به‌ڵام ئه‌م دڵه‌ داخراوه‌ نابینا ده‌بێت کە ڕێگا به‌ عه‌قڵ نادات بیربكاته‌وه‌، جا عه‌قڵ ده‌سه‌ڵاتی نیه‌ به‌سه‌ر دڵدا وه‌ هیچیشی له‌سه‌ر نیه‌ ته‌نها ئه‌وه‌ نه‌بێت حه‌ق و به‌تاڵ له‌‌ یه‌كتر جیا بكاته‌وه‌ ئەگه‌ر خاوه‌نه‌كه‌ی به‌كاری هێنا بۆ بیركردنه‌وه‌، جا سه‌یری مه‌نتقی عه‌قڵه‌كانی گه‌لی ئیبراهیم بكه‌ن کە په‌له‌یان كرد له‌وه‌ی بڕیار بده‌ن له‌ نێوان پێغه‌مبه‌ری اللە ئیبراهیم دروودو سڵاوی لێبێت و گه‌له‌كه‌ی جا بڕیاره‌كه‌ له‌نێوانیان به‌م شێوه‌یه‌ بوو: {فَرَجَعُوا إِلَى أنفسهم فَقَالُوا إِنَّكُمْ أَنتُمُ الظَّالِمُونَ} صدق الله العظيم [الأنبياء:64].

وه‌ له‌م كاته‌دا پێغه‌مبه‌ری اللە ئیبراهیم ده‌یویست ئه‌وان بگه‌ڕێنه‌وه‌ بۆ ناخی خۆیان تا بیربكه‌نه‌وه‌ به‌ عه‌قڵه‌كانیان جا هه‌ر به‌ خێرایی‌ بڕیاره‌كه‌ هات له‌نێوانیان بڕیاره‌كه‌ش هی عه‌قڵه‌كانی گه‌لی ئیبراهیم بوو دروودو سڵاوی لێبێت. اللە ی پایەبەرزیش فه‌رموویه‌تی: {قَالُوا أَأَنْتَ فَعَلْتَ هَذَا بِآلِهَتِنَا يَا إِبْرَاهِيمُ (62) قال بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ هَذَا فَاسْأَلُوهُمْ إِنْ كَانُوا يَنطِقُونَ (63) فَرَجَعُوا إِلَى أنفسهم فَقَالُوا إِنَّكُمْ أَنْتُمْ الظَّالِمُونَ (64)} صدق الله العظيم [الأنبياء].

جا ئه‌وان گه‌ڕانه‌وه‌ بۆ ناخی خۆیان جا هه‌ریه‌كێک له‌وان بیری ده‌كرده‌وه‌ به‌ عه‌قڵه‌كه‌ی ده‌رباره‌ی نهێنی به‌ندایه‌تیكردن و په‌رستنی ئه‌م بتانه‌ی به‌ ده‌ستی خۆیان دروستیان كردبوون لەپاش ئه‌مه‌ به‌ندایه‌تیان ده‌كردن جا ئایا ئه‌مه‌ عه‌قڵ قبوڵی ده‌كات؟ جا بڕیاری هه‌ریه‌كێكیان ئه‌وه‌بوو کە عه‌قڵ به‌ بڕیارێكی حه‌ق وه‌ڵامی دانه‌‌وه‌ له‌نێوان خۆیان و پێغه‌مبه‌ری اللە ئیبراهیم: {فَرَجَعُوا إِلَى أنفسهم فَقَالُوا إِنَّكُمْ أَنْتُمْ الظَّالِمُونَ} صدق الله العظيم.

وه‌ به‌هه‌مان شێوه‌ ئیمام مه‌هدی ده‌ڵێت: ئه‌ی قه‌وم له‌به‌رئه‌وه‌ی من ئیمام مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراوی حه‌قم له‌ كتێبدا جا به‌ڕاستی اللە له‌نێوان من و ئێوه‌دا ژیری و هۆشی كردووه‌ به‌ دادوه‌ر کە عه‌قڵه‌كانتانه‌، جا سوێند به‌و اللە یەی هیچ پەرستراوێکی تر نیه‌ جگه‌ له‌ ئه‌‌و نه‌بێت ڕه‌وانی یه‌ بۆ (عه‌قڵ) هه‌ڵه‌ بكات جا سته‌م له‌ مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو بكات؛ به‌ڵكو دواتر به‌ دادوه‌ری حوكم و بڕیار ده‌دات جا پێتان ده‌ڵێت خۆ ئێوه‌ هه‌ر به‌ڕاستی سته‌مكارن له‌به‌رئه‌وه‌ی ناصر محمد یه‌مانی بانگتان ده‌كات بۆ ئەوه‌ی شوێن ئایه‌ته‌ ڕوون و ئاشكراكانی كتێب بكه‌ون له‌ مەحكه‌می قورئانی گه‌وره‌ی پارێزراو له‌ ده‌ستكاریکردن و شێواندن وه‌ فه‌رمانتان پێده‌كات شوێن دژو پێچەوانەی مەحكه‌می كتێبه‌كه‌ی اللە قورئانی گه‌وره‌ نه‌كه‌ون، وه‌ كوفریش به‌ سوننه‌تی به‌یانی نه‌به‌وی ناكات، به‌ڵكو ته‌نها به‌ قورئانی ئاشكراوه‌ ئه‌وه‌ ده‌سه‌لمێنم کە سوننه‌تی به‌یان پارێزراو نیه‌ له‌ ده‌ستكاریکردن و شێواندنی شه‌یتانه‌ به‌شه‌ره‌كان ئه‌وانه‌ی لە ڕوواڵەتدا باوەڕدارن و باوەڕەکەیان ئاشكرا ده‌كه‌ن و بێباوه‌ڕیه‌كه‌شیان ده‌شارنه‌وه‌و لە ناخەوە فێڵبازن. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {وَيَقُولُونَ طَاعَةٌ فَإِذَا بَرَ‌زُوا مِنْ عِندِكَ بَيَّتَ طَائِفَةٌ مِّنْهُمْ غَيْرَ‌ الَّذِي تَقُولُ وَاللَّـهُ يَكْتُبُ مَا يُبَيِّتُونَ فَأَعْرِ‌ضْ عَنْهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّـهِ وَكَفَىٰ بِاللَّـهِ وَكِيلًا (81) أَفَلَا يَتَدَبَّرُ‌ونَ الْقُرْ‌آنَ وَلَوْ كَانَ مِنْ عِندِ غَيْرِ‌ اللَّـهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلَافًا كَثِيرً‌ا (82)} صدق الله العظيم [النساء].

جا له‌پاش ئه‌مە ده‌زانن محمد نێردراوی اللە دروودو سڵاوی اللە لەسەرخۆی و کەس و کارەکەی به‌ ئاره‌زوو و هەوەس له‌ فه‌رمووده‌كانی سوننه‌تی نه‌به‌وی قسه‌ی نه‌كردووه‌ بەڵام نه‌شپارێزراون له‌ ده‌ستكاری کردن و شێواندن له پێغه‌مبه‌ره‌وه‌ دروودو سڵاوی اللە لەسەرخۆی و کەس و کارەکەی هه‌ر له‌به‌رئه‌مه‌ش اللە كتێبه‌كه‌ی قورئانی گه‌وره‌ی كردووه‌ به‌ سەرچاوە بۆ ئاشكراكردنی فه‌رمووده‌ درۆینه‌ هه‌ڵبه‌ستراوه‌كان له‌سه‌ر پێغه‌مبه‌ر جا اللە به‌ حه‌ق فێری كردوون به‌وه‌ی فه‌رمووده‌ی درۆو هه‌ڵبه‌ستراو به‌ناوی پێغه‌مبه‌ره‌وه‌ دروودو سڵاوی اللە لەسەرخۆی و کەس و کارەکەی ئەگه‌ر له‌لای شه‌یتانه‌وه‌ بێت ئه‌وا ده‌بینن له‌ نێوانی فه‌رمووده‌كه‌و نێوان مەحكه‌می قورئان دژایه‌تی و ناكۆكیه‌كی زۆر هه‌یه‌ له‌به‌رئه‌وه‌ی حه‌ق و به‌تاڵ هەردەم له‌ یه‌ک جیاوازن و هەرگیز ڕێک ناكه‌ون، جا ئیمام مه‌هدی هیچی له‌ئێوه‌ ناوێت جگه‌ له‌وه‌ نه‌بێت ئەگه‌ر تێبگه‌ن، جا له‌دوای ئەمە ئایا ده‌بینن كامه‌مان سته‌مكارین؟ ئایا ئه‌وانه‌ی بڕوایان به‌ كتێبەکەی اللە و سوننه‌تی حه‌ق و ڕاست و دروستی پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ی هه‌یەو كوفر به‌وه‌ ده‌كه‌ن کە دژی مەحكه‌می كتێبه‌كه‌ی اللە یە له‌ سوننه‌تی نه‌به‌وی؟ له‌به‌رئه‌وه‌ی ئه‌م فه‌رمووده‌یه‌ی‌ گێڕدراوەتەوە به‌وه‌ی له‌ پێغه‌مبه‌ره‌وه‌یه ده‌بینن دژو پێچەوانەیە لەگەڵ وتەکەی اللە له‌ مەحكه‌می ئایه‌ته‌كانی جا بزانن ئه‌مه‌ فه‌رمووده‌یه‌كه‌ له‌لایه‌ن جگە لە اللە و نێردراوەکەی به‌ڵكو له‌لایه‌ن شه‌یتان و یاوه‌ره‌كانیه‌تی. اللە ی پایەبەرزیش فه‌رموویه‌تی:‌ { وَإِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَى أَوْلِيَآئِهِمْ لِيُجَادِلُوكُمْ وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّكُمْ لَمُشْرِكُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:121].

به‌ڵام به‌ داخ و ئەسەفه‌وه‌ ئێوه‌ گوێڕایه‌ڵی بوون تا واتان لێهات شه‌ریک و هاوه‌ڵ بۆ اللە دابنێن ئه‌ی گه‌لی موسڵمانان وه‌ هەڵگەڕانەوە له‌دوای ئه‌وه‌ی باوەڕتان هێنا به‌ بێباوه‌ڕبوونتان به‌ مەحكه‌می كتێبه‌كه‌ی اللە، هه‌ر له‌به‌رئه‌مه‌ش اللە ئیمام مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراوی حه‌قی ڕه‌وانه‌ كردووه‌ له‌لایەن په‌روه‌ردگاره‌كەتانه‌وه‌ تا ڕێنمایتان بكات بۆ ڕێگای اللە ی باڵاده‌ستی شایسته‌ی سوپاسگوزاری، جا به‌ ئایه‌ته‌ مەحكه‌مه‌كان به‌تاڵی هه‌ڵبه‌ستراوو درۆ داده‌ماڵێن جا ده‌ستبه‌جێ داغانی ده‌كه‌ین هاوارو سزاش له ئێوه‌ بۆ ئه‌م بوختان و قسه نابه‌جێیانه‌ی ده‌یکه‌ن و هه‌ڵیده‌به‌ستن، دواتریش به‌ به‌ڵگه‌ی ئاشكراوه‌ ده‌یسه‌لمێنم کە به‌هه‌مان شێوه‌ موسڵمانان به‌ڕاستی شه‌ریک و هاوه‌ڵیان بۆ اللە داناوه‌ جا به‌دوای ئایین و به‌رنامه‌ی موشریک و هاوبەشدانەرەکان كه‌وتوون له‌ ئه‌هلی كتێب ئه‌وانه‌ی زێده‌ڕەو‌ی ده‌كه‌ن ده‌رباره‌ی پێغه‌مبه‌رو نێردراوه‌كانی اللە جا به‌ ناحەق بە گه‌وره‌یان ده‌گرن هه‌روه‌ک چۆن نه‌صاراكان به‌نده‌و نێردراوەکەی اللە مه‌سیح عیسای كوری مه‌ریه‌م به‌ گه‌وره‌ ده‌گرن دروودو سڵاوی اللە لەسەرخۆی و کەس و کارەکەی.

له‌وه‌یه‌ یه‌كێک له‌ زانایانی موسڵمانان بیه‌وێت بمپچڕێنێت جا بڵێت: "ئه‌ی ناصر محمد یه‌مانی لە اللە بترسه‌ چۆن فه‌توا ده‌ده‌یت ده‌رباره‌ی بیروباوه‌ڕی موسڵمانان و زاناكانیان به‌وه‌ی شه‌ریک و هاوه‌ڵیان بۆ اللە بڕیارداوه‌ وه‌ک ئه‌هلی كتێب به‌ڵام ئێمه‌ بڕوامان وانیه‌ محمد نێردراوی اللە - دروودو سڵاوی اللە لەسەرخۆی و کەس و کارەکەی - كوڕی اللە بێت پاک و بێگه‌ردی و پایەبەرزی و گه‌وره‌یی بۆی". جا له‌پاش ئه‌مه‌ ئیمام مه‌هدی ڕه‌وانه‌كراو بۆ ڕێنمایی كردن و هیدایه‌تدرانتان به‌ قورئانی گه‌وره‌ بۆ ڕێگای ڕاستی اللە ی باڵاده‌ست وه‌ڵامتان ده‌داته‌وه‌و ده‌ڵێم: ئه‌ی زانایانی موسڵمانان و ئوممه‌ته‌كانیان ئایا بڕواتان به‌وه‌ هه‌یه‌ کە ڕه‌وایه‌و بۆتان هه‌یه‌ بێن پێشبڕكێ لەگەڵ محمد نێردراوی اللە دروودو سڵاوی اللە لەسەرخۆی و کەس و کارەکەی بکەن لەسەر خۆشه‌ویستی و نزیكبوونه‌وه‌‌ لە اللە؟ جا وه‌ڵامه‌كه‌ زانراوەو ئاشكرایه‌ دواتر ده‌ڵێن: "وریا به‌ ئه‌ی بانگه‌وازکار ناصر محمد یه‌مانی، ئایا نازانی محمد نێردراوی اللە دروودو سڵاوی اللە لەسەرخۆی و کەس و کارەکەی خۆشه‌ویستی اللە یە جا ئه‌و به‌ڕێزتره‌ له‌ ئیبراهیمی خه‌لیلی اللە ش دروودو سڵاوی لێبێت، جا چۆن ده‌ته‌وێت ئێمه‌ بیروباوه‌ڕمان وابێت بۆمان هه‌بێت پێشبركێ لەگەڵ محمد نێردراوی اللە بكه‌ین له‌سەر خۆشه‌ویستی و نزیكبوونەوە لە اللە له‌كاتێكدا ئه‌و خۆشه‌ویستی هه‌ڵبژێردراوی اللە یە به‌ڵكو به‌ڕێزترین به‌نده‌یه‌ له‌لای اللە". له‌پاش ئه‌مه‌ ئیمام مه‌هدی ناصر محمد یه‌مانی وه‌ڵامتان ده‌داته‌وه‌و‌ ده‌ڵێت: به‌ڵام من له‌ مەحكه‌می كتێبدا نه‌مبینیوه‌ هێشتا ئه‌نجامه‌كه‌ ڕاگه‌یاندرابێت بۆ به‌نده‌كانی اللە به‌وه‌ی كێ به‌ڕێزترین به‌نده‌یه‌ له‌لای اللە جا هێشتا ئه‌م به‌نده‌ ڕێزلێگیراوه‌‌ نەزانراوو نادیاره‌، کە خۆشەویسترین و نزیکترین بەندەیە لەلای اللە، ھەر لەبەرئەمەش ھێشتا ھەر بەدوای بەدەستھێنانی وەسیلە کەوتوون بۆ لای پەروەردگارەکەیان تا دەرکەوێت کامیان نزیکترە، وە ھەموو بەندەیەک لەوانەی اللە ھیدایەتی داون ئاواتی ئەوه‌یان كردووه‌ خۆی ئەم بەندە خۆشەویست و نزیکە بێت لەلای پەروه‌ردگار، بەڵام لەبری ئەوەی شوێنی ھیدایەتی ئەوانە بکەون پشتان ھەڵکردووە جا بەدوای شەریک و ھاوبەشدانان کەوتوون جا زێدەڕەویتان کردووە دەربارەیان بە ناحەق جا ئاواتی شەفاعەتکردنیان دەکەن بۆ خۆتان لە بەردەستی اللە، اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی: {قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُم مِّن دُونِهِ فَلَا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ‌ عَنكُمْ وَلَا تَحْوِيلًا ﴿٥٦﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَ‌بِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَ‌بُ وَيَرْ‌جُونَ رَ‌حْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ رَ‌بِّكَ كَانَ مَحْذُورً‌ا ﴿٥٧﴾ } صدق الله العظيم [الإسراء].

بەڵام اللە فەتوای بۆ داون بەوەی نازانێت ھیچ بەندەیەک مافی ئه‌وه‌ی هه‌بێت بێتە پێش بۆ شەفاعەت کردن لەبەردەستی پەروەردگاری پەرستراو. اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی: { وَيَقُولُونَ هَـؤُلاء شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللّهِ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللّهَ بِمَا لاَ يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَلاَ فِي الأَرْضِ سُبحانه وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ } صدق الله العظيم [يونس:18].

لەوەیە یەکێک لە زانا زۆرزانەکانی ئوممەت بیەوێت بمپچڕێنێت جا بڵێت: "بەڵکو ئەمە مەبەستی ئەوانەیە کە بتەکان دەپەرستن". لەپاش ئەمە ئیمام مەھدی وەڵامی دەداتەوەو دەڵێم: ئایا نازانیت نھێنی پەرستنی بتەکان چی بووەو چۆن ھاتووە؟ لە ڕاستیدا ئەم بتانه‌‌ بریتین له‌ شێوه‌و په‌یكه‌ری بەندە ڕێزلێگیراوەکان جا ئوممەتە یەکەمینەکان بۆ ئەم بەندە ڕێزلێگیراوه‌ی دروست دەکەن لەدوای مردنەکەی جا داوای لێدەکەن لەبری اللە لەبەرئەوەی ئەم بەندەیە ڕێزلێگیراو بووە لەلای پەروەردگارەکەی، جا ئه‌وانه‌ی لە ئوممەتە پێشینەکان په‌یكه‌ریان له‌سه‌ر شێوه‌ی ئەم پێغەمبەرە ڕێزلێگیراوەی اللە یان وێنەی یەکێک لە یاوەرە ڕێزلێگیراوەکانی اللە داتاشیوه‌ ئه‌وانه‌ بوونه‌ کە به‌ کەراماتەکانی ئەوانیان زانیوه‌ جا ئەوانه‌ی سه‌ره‌تا دایانتاشیون ئه‌وانه‌ بوون کە وێنەی ئەوانیان لەلا ناسراو بووە لە ژیانی دنیادا، به‌ڵام نەوە لە دوای نەوە نھێنی پەرستنی بتەکان ون بووە، بەڵام ئەوانەی بتەکانیان داتاشیوه‌ له‌سه‌ر وێنەی پیاوێک لە یاوەرە چاکەکانی اللە (له‌ ڕۆژی دوایییدا) اللە کۆیان دەکاتەوه‌ لەگەڵ ئەوانەی وێنەکانیان بە پەیکەرو شێوە داتاشیبوون‌ تا بیانپەرستن لەبری اللە، ھەر لەبەرئەمەش (كاتێک ده‌یانبینن) دەیانناسنەوە، اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی: { وَإِذَا رَأَى الَّذِينَ أَشْرَكُوا شُرَكَاءَهُمْ قَالُوا ربّنا هَؤُلَاءِ شُرَكَاؤُنَا الَّذِينَ كُنَّا نَدْعُوا مِنْ دُونِكَ فَأَلْقَوْا إِلَيْهِمُ الْقَوْلَ إِنَّكُمْ لَكَاذِبُونَ } صدق الله العظيم [النحل:86].

ئەمە لەبەرئەوەی دەزانن ته‌نها فەرمانیان پێکردوون بە پەرستن و بەندایەتیکردنی اللە ی تاک و تەنهای بێ شەریک جا فەرمانیان پێنەکردوون بە گەورەیان بگرن لەبری اللە وە فەرمانیشیان پێنەکردوون واز لە پێشبڕکێ کردن بهێنن لەگەڵیان جا اللە تایبەتی کردبێت ته‌نها به‌وان بەبێ ئەوان، هه‌ر لەبەرئەمەش اللە پرسیارێک ئاڕاستەی نێردراوو پێغەمبەرەکان و یاوەرە ڕێزلێگیراوەکانی دەکات. اللە ی پایەبەرز فەرموویەتی: {وَيَوْمَ يَحْشُرُ‌هُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ فَيَقُولُ أَأَنتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِي هَـٰؤُلَاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ ﴿١٧﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاءَ وَلَـٰكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ نَسُوا الذِّكْرَ‌ وَكَانُوا قَوْمًا بُورً‌ا ﴿١٨﴾} صدق الله العظيم [الفرقان].

لەوەیە یەکێک لە زانا زۆرزانەکانی ئوممەت بیەوێت بمپچڕێنێت جا بڵێت: "چۆن اللە پێغەمبەرو نێردراوەکانی لەگەڵ موشریک و ھاوبەشدانەرەکان کۆدەکاتەوە لە ئاگری دۆزەخ؟ ئەی ئایا اللە نەیفەرمووە: { احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ (22) مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَى صِرَاطِ الْجَحِيم (23) } صدق الله العظيم [الصافات]؟".

جا لەپاش ئەمە ئیمام مەھدی ناصر محمد یەمانی وەڵامی دەداتەوەو دەڵێم: ئەوانە گەلێکی ترن کە شەیتانەکان دەپەرستن لەبری اللە واشده‌زانن ھیدایەت دراون، جا شەیتانەکان پێیان دەڵێن ئێمە بەندە نزیکەکانی اللە ین، جا فه‌رمانیان پێدەکەن بیانپەرستن بەڵکو لە پەروەردگارەکەیان نزیک بخەنەوەو شەفاعەتیان بۆ بکەن لەبەردەستی اللە، لەکاتێکدا بۆ فریشتە نزیکەکانی اللە ی ڕەحمان نیە بە ھیچ کەسێک بڵێن بیانپەرستن لەبەر نزیکبوونەوه‌یان لە اللە، تا ئه‌و كاته‌ دێت اللە لێیان دەپرسێت لەوەی دەیانپەرستن لەبری اللە ئەوانیش دەڵێن ئێمە بەندە ڕێزلێگیراوەکانتمان لە فریشتە نزیکەکانی اللە ی ڕەحمان دەپەرست لەبەر نزیکبوونەوە لە تۆ ئه‌ی پەروەردگارمان جا ئەوان بەم شێوەیە فەرمانیان بە ئێمە دەکرد، لەپاش ئەمە اللە لە فریشتەکانی دەپرسێت، اللە ی پایەبەرز فەرموویەتی: { وَيَوْمَ يَحْشُرُ‌هُمْ جَمِيعًا ثُمَّ يَقُولُ لِلْمَلَائِكَةِ أَهَـٰؤُلَاءِ إِيَّاكُمْ كَانُوا يَعْبُدُونَ ﴿٤٠﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ أَنتَ وَلِيُّنَا مِن دُونِهِم بَلْ كَانُوا يَعْبُدُونَ الْجِنَّ أَكْثَرُ‌هُم بِهِم مُّؤْمِنُونَ ﴿٤١﴾ } صدق الله العظيم [سبأ].

بۆیەش اللە ی پایەبەرز فەرموویەتی: { احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ (22) مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَى صِرَاطِ الْجَحِيم (23) } صدق الله العظيم [الصافات].

جا ئەمە مەبەستی شەیتانەکانە جا سەیری وەڵامی فریشتەکان بکەن: { أَهَـٰؤُلَاءِ إِيَّاكُمْ كَانُوا يَعْبُدُونَ ﴿٤٠﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ أَنتَ وَلِيُّنَا مِن دُونِهِم بَلْ كَانُوا يَعْبُدُونَ الْجِنَّ أَكْثَرُ‌هُم بِهِم مُّؤْمِنُونَ ﴿٤١﴾ } صدق الله العظيم.

بۆیە ئەوانەی شەریک و ھاوبەش بۆ اللە بڕیار دەدەن جیاوازن جا ھەیانە بەندەیەک لە بەندە ڕێزلێگیراوەکانی اللە دەپەرستێت ئەوانە دەخرێنە ئاگرەوە لەبەرئەوەی زێدەڕەویان کردووە دەربارەیان بە ناحەق جا داوایان لێدەکەن لەبری اللە، ھەرچی ئەوانەن کە کراون بە شەریک و ھاوەڵ بۆ اللە ئەمانە ھیچ گوناھێکیان نیە لەبەرئەوەی لەدوای مردنیان زێدەڕەویان دەربارە کراوە وە ئەوانیش فەرمانیان پێنەکردوون بەمە بەڵکو ئەوان شاهێد بوون بەسەریانەوە بە درێژایی ئەم ماوەیەی لە ناویاندا بوون، ھەرچی دوای مردنیانە ئەوا دەربارەی ئەم کاتە پێیان دەڵێن اللە بەسە شاهێد بێت لەنێوان ئێمەو ئێوە بەڕاستی ئێمە لە پەرستن و پاڕانەوەی ئێوە لە ئێمە بێئاگا بووین. اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی: { وَيَوْمَ نَحْشُرُ‌هُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَ‌كُوا مَكَانَكُمْ أَنتُمْ وَشُرَ‌كَاؤُكُمْ فَزَيَّلْنَا بَيْنَهُمْ وَقَالَ شُرَ‌كَاؤُهُم مَّا كُنتُمْ إِيَّانَا تَعْبُدُونَ ﴿٢٨﴾ فَكَفَىٰ بِاللَّـهِ شَهِيدًا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ إِن كُنَّا عَنْ عِبَادَتِكُمْ لَغَافِلِينَ ﴿٢٩﴾ هُنَالِكَ تَبْلُو كُلُّ نَفْسٍ مَّا أَسْلَفَتْ وَرُ‌دُّوا إِلَى اللَّـهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُ‌ونَ ﴿٣٠﴾ } صدق الله العظيم [يونس].

جا ئایا دەزانن بەیانی حەق و ڕاست و دروستی ئەمە چی یە کە اللە ی پایەبەرز دەفەرموێت: { وَرُدُّواْ إِلَى اللَّهِ مَوْلاهُمُ الحقّ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ } صدق الله العظيم؟

ئەمە لەبەرئەوەی ئەوانەی چاوەڕێی شەفاعەت لە محمد نێردراوی اللە دروودو سڵاوی اللە لەسەرخۆی و کەس و کارەکەی دەکەن لەبەردەستی اللە یان ئەوانی تر لە پێغەمبەران و یاوەرە ڕێزلێگیراوەکان دواتر کوفر بە بیروباوەڕەکەیان دەکەن جا محمد نێردراوی اللە دواتر کوفر بە بیروباوەڕەکەیان دەکات بەوەی بچێت شەفاعەتیان بۆ بکات لەبەردەستی پەروەردگارەکەیان جا خۆی بەری دەکات لێیان. اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی: { وَالَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِهِ مَا يَمْلِكُونَ مِن قِطْمِيرٍ‌ ﴿١٣﴾ إِن تَدْعُوهُمْ لَا يَسْمَعُوا دُعَاءَكُمْ وَلَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجَابُوا لَكُمْ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُ‌ونَ بِشِرْ‌كِكُمْ وَلَا يُنَبِّئُكَ مِثْلُ خَبِيرٍ‌ ﴿١٤﴾ } صدق الله العظيم [فاطر].

وە اللە ی پایەبەرز فەرموویەتی: { أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ شُفَعَاءَ قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلَا يَعْقِلُونَ ﴿٤٣﴾ قُل لِّلَّـهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْ‌جَعُونَ ﴿٤٤﴾ } صدق الله العظيم [الزمر].

لەوەیە ئێستا یەکێک له‌ وتاربێژانی مینبەرەکان بیەوێت مەھدی چاوەڕوانکراوی حەقی لای پەروەردگارەکەی بپچڕێنێت جا بڵێت: "لە سنوری خۆت بوەستە ئەی ناصر محمد یەمانی جا با بگەڕێینەوە بۆ بەڵگە نوێیەکە تا ببینین لە چی دەدوا کە باستکرد لەوەی اللە ی پایەبەرز دەفەرموێت: { أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ شُفَعَاءَ قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلَا يَعْقِلُونَ ﴿٤٣﴾ قُل لِّلَّـهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْ‌جَعُونَ ﴿٤٤﴾ } صدق الله العظيم.

جا چۆن اللە بە پێغەمبەرو نێردراوەکانی دەڵێت (لا يعقلون)؟ ئایا سەیری ئەوە ناکەیت اللە ی پایەبەرز دەفەرموێت: { أَمِ اتّخذوا مِن دُونِ اللَّهِ شُفَعَاءَ قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلا يَعْقِلُونَ } صدق الله العظيم".

جا لەپاش ئەمە ئیمام مەھدی چاوەڕوانکراو ناصر محمد یەمانی وەڵامی دەداتەوەو دەڵێم: پاک و بێگەردی بۆ پەروەردگارم چیتانە بەوەی ھیچتان ناوێت تەنھا ئەوە نەبێت بەدوای وشە پێکچووەکان -موتەشابیھەکان- بکەون لە قورئانی گەوره‌؟ جا اللە ی پەروەردگاری ھەموو خەڵکی جیھان دەکەم بە شاهێد بەوەی اللە مەبەستی لە پێغەمبەرو نێردراوەکانیەتی لەوەی اللە ی پایەبەرز دەفەرموێت: { أَوَلَوْ كَانُوا لا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلا يَعْقِلُونَ } صدق الله العظيم.

لەوەیە سەرجەم زانایانی ئوممەت ددانەکانیان لەیەک بخشێنن لەبەر تووڕەیی لە ئیمام مەھدی ناصر محمد یەمانی جا بڵێن: "چۆن بەم بوختانە فەتوا دەدەیت لەسەر نێردراوو پێغەمبەرەکانی اللە بەوەی مەبەستی لەوانە لەوەی اللە ی پایەبەرز تێیدا دەفەرموێت: { أَوَلَوْ كَانُوا لا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلا يَعْقِلُونَ } صدق الله العظيم؟

لەپاش ئەمە ئیمام مەھدی چاوەڕوانکراوی حەق لە پەروەردگارەکەیانەوە وه‌ڵامیان دەداتەوەو دەڵێم: بەڕاستی ئەم ئایەتە وشه‌ی پێكچووی تێدایە کە کەس لێکدانەوه‌یان نازانێت تەنھا اللە و ئەوانە نەبن کە ڕۆچوون لە زانستی کتێبدا، پەناش دەگرم بە اللە لە نەزانان بم، جا من شتانێک دەزانم لەلایەن اللە وە کە ئیوە نایزانن. جا وەرن تا جێگای پێکچوونه‌كه‌تان پێبڵێم وەکو خۆی کە ئەویش بریتی یە لە وشەی { وَلا يَعْقِلُونَ } ئێستاش وشە پێکچووەکە گەورە دەکەین لە قەبارەدا. اللە ی پایەبەرز فەرموویەتی: { أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ شُفَعَاءَ قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلَا يَعْقِلُونَ ﴿٤٣﴾ قُل لِّلَّـهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْ‌جَعُونَ ﴿٤٤﴾ } صدق الله العظيم.

جا اللە پاک و بێگەردی بۆی وەسفی ئەم نێردراوو پێغەمبەرو بەندە ڕێزلێگیراوانەی کە ئێوە وادەزانن شەفاعەت دەکەن لەبەردەستی پەروەردگار نەکردووە بەوەی عه‌قڵیان ناخه‌نه‌كارو بیرناكه‌نه‌وه‌و تێناگەن؛ بەڵکو مەبەستی ئەوەیە ئەوان لە نھێنی شەفاعەت تێناگەن لەبەردەستی اللە، بەو مانایەی اللە ئاگاداری نەکردوون بە نھێنی شەفاعەت لەبەردەستی اللە لەبەرئەوەی شەفاعەت ھەمووی بۆ اللە یە جا ڕەحمەتەکەی بۆ بەندەکانی شەفاعەت دەکات لە جێگای توڕەییەکەی، جا اللە ته‌نها مۆڵەتی ئەم بەندەیە دەدات کە لە نھێنی شەفاعەت تێگەیشتووە جا مۆڵەتی دەدات تا قسە لەگەڵ پەروەردگارەکەی بکات لەبەرئەوەی ئه‌م كه‌سه‌ ھەرگیز داوای شەفاعەت بۆ ھیچ کەسێک ناکات، وە ئەوەشی بۆ نیە، خۆ ئەگەر بێتو لەبەردەستی اللە بیه‌وێت شەفاعەت بکات بۆ یەکێک لە بەندەکانی ئەوا اللە دەیگرێت وەک یەکەم کەس له‌ خەڵکی تێی ھەڵدەداتە ئاگری دۆزەخەوە، پەناش دەگرم بەوەی لە نەزانان بم. ئەمەش لەبەرئەوەی من دەزانم ھەر اللە خۆی لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییترە، جا چۆن لەبەردەستی اللە شەفاعەت دەکرێت بۆ بەندەکانی! جا ئایا ئەم کەسە لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییترە؟ پاک و بێگەردی بۆ اللە ی پایەبەرزی گەورە! بەڵکو ھەر اللە خۆی لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییترە، ھەر لەبەر ئەمەش متحسرو خەفەتبارە لەسەر ئەم بەندانەی پێغەمبەرەکانی لای پەروەردگارەکەیان بەدرۆزانی جا ئەوانیش دوعایان لێکردن و اللە ش لەناوی بردن لەبەر ئەوەی حەقە لەسەر اللە نێردراوو باوەڕداران سەربخات. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: { إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا } صدق الله العظيم [غافر:51].

بەڵام ئێوە نازانن بە گەورەیی خەفەتباریەکە لە نەفسی اللە ی لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییتر، کە یەکسەر لەدوای لەناوبردنیان لە نەفسیدا دەست پێدەکات (ئه‌م لەناوبردنەش) وەک بەڕاستدانانێکه‌ بۆ بەڵێنەکەی کە بە پێغەمبەرەکەی و ئەوانەی باوەڕیان ھێناوە داوە بۆ سەرخستنیان، جا سەیرکەن چۆن اللە ئەم بەندەیەی سەردەخات کە بانگی گەلەکەی کرد بۆ بەدواکەوتنی پێغەمبەرەکان کە باوەڕەکەی بە اللە لەبەردەستی گەلەکەی ڕاگەیاندو بە قسەیەکی ڕوون و ڕەوان پێی وتن: { وَاضْربّ لَهُم مَّثَلاً أَصْحَابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءهَا الْمُرْسَلُونَ (13) إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمُ اثنين فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَيْكُم مُّرْسَلُونَ (14) قَالُوا مَا أَنتُمْ إِلاَّ بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَمَا أَنزَلَ الرَّحْمن مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلاَّ تَكْذِبُونَ (15) قَالُوا ربّنا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ (16) وَمَا عَلَيْنَا إِلاَّ الْبَلاَغُ الْمُبِينُ (17) قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ لَئِن لَّمْ تَنتَهو لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ (18) قَالُوا طَائِرُكُمْ مَعَكُمْ أَئِن ذُكِّرْتُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ (19) وَجَاء مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَى قال يَا قَوْمِ اتّبعوا الْمُرْسَلِينَ (20) اتّبعوا مَن لاَّ يَسْأَلُكُمْ أَجْراً وَهُم مُّهْتَدُونَ (21) وَمَا لِي لاَ أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (22) أَاتّخذ مِن دُونِهِ آلِهَةً إِن يُرِدْنِ الرَّحْمَن بِضُرٍّ لاَّ تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئاً وَلاَ يُنقِذُونِ (23) إنّي إِذاً لَّفِي ضَلاَلٍ مُّبِينٍ (24) إنّي آمَنتُ بِربّكم فَاسْمَعُونِ (25) قِيلَ ادْخُلِ الجنّة قال يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ (26) بِمَا غَفَرَ لِي ربّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ (27)‏ وَمَا أَنزَلْنَا عَلَى قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِنْ جُندٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ (28) إِن كَانَتْ إِلاَّ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ (29) يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون (30) أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنْ الْقُرُونِ أنّهم إِلَيْهِمْ لاَ يَرْجِعُونَ (31) وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ (32) } صدق الله العظيم [يس].

وە دەبینن پێغەمبەرو نێردراوەکان و ئەوانەی باوەڕیان ھێناوه‌و بەدوایان کەوتوون خۆشحاڵ و ئاسودەن بە سەرکەوتنەکەی اللە بۆیان لەوکاتەی اللە دوژمنەکەیانی لەناوبردووەو کردوونی بە میراتگری زەوی لەدوای لەناوبردنی ئەوان جا خۆشحاڵ و ئاسودە دەبن بە سەرکەوتنەکەی اللە لەوکاتەی دەبینن بێباوەڕان لەناودەچن لەگەڵ ئەوەی کەسانی بە ڕەحم و میھرەبانیشن، بەڵام ئەوان ھیچ خەفەتبار نابن لەسەریان؛ بەڵکو خۆشحاڵن بەوەی دوژمنەکەیان لەناوچووە وە بوون بە میراتگری زەوی لەدوای ئەوان. جا ئەم پرسیارەی ئاڕاستە دەکرێت ئەوەیە: ئایا بەھەمان شێوە اللە خۆشحاڵ و ئاسودەیە بەم سەرکەوتنە بەوەی بەندە بەدرۆزانەکانی بە پێغەمبەرەکانی لەناوبردووە؟ وەڵامەکەی لە مەحکەمی کتێبدا دەبینن: { يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون (30) أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنْ الْقُرُونِ أنّهم إِلَيْهِمْ لاَ يَرْجِعُونَ (31) وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ (32) } صدق الله العظيم [يس].

جا سوێند بەو اللە یەی ھیچ پەرستراوێکی تر نیە جگە لە ئەو نەبێت ھەروەک بڵێی من چاوی گەلێک دەبینم لەوانەی اللە خۆشیدەوێن و ئەوانیش ئەویان خۆش دەوێت (يحبّهم ويحبّونه) لەوکاتەی گەیشتوونەتە ئەم خاڵه‌ لەم باسه‌دا وا چاوەکانیان بە خوڕ فرمێسک دەبارێنێت جا دەڵێن: "ئای حەسرەت و خەفەتباریمان لەسەر گەورەترین نیعمەتەکە، جا ئەی بۆچی ئێمەت دروستکردووە ئەی لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییتر؟ جا چۆن خۆشحاڵ و ئاسودە بین لەکاتێکدا خۆشەویستەکەمان اللە ی لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییتر لە نەفسی خۆیدا دەفەرموێت: { يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون (30) أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنْ الْقُرُونِ أنّهم إِلَيْهِمْ لاَ يَرْجِعُونَ (31) وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ (32) } صدق الله العظيم؟

پاک و بێگەردی بۆ اللە ی گەورە جا چۆن ڕازی بوونی اللە بکەین بە وەسیلەو ھۆکار تەنھا بۆ ئەوەی پێی بمان خاتە بەھەشتەکەیەوە جا ئایا بۆ ئەمە دروستی کردووین؟ ئایا لەپێناوی نیعمەتەکانی بەھەشت و حۆریە چاوگەشەکان و گۆشتی هه‌ر باڵنده‌یه‌کیش کە حه‌زی لێ بکه‌ین؟ ئایا پرسیار لە پەروەردگارمان نەکەین و پێی نه‌ڵێین: ئەی خۆشەویستەکەمان ئەی اللە حاڵت چۆنە لە نەفستدا جا ئایا تۆ خۆشحاڵ و ئاسودەیت لە نەفسی خۆت له‌وه‌ی سەرت خستین به‌وه‌ی بێباوەڕەکانت بە پێغەمبەرەکەت لەناو برد جا کردتین بە میراتگری زەوی لەدوای ئەوان؟ جا وەڵاممان بدەرەوە ئەی لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییتر ئایا تۆ خۆشحاڵیت وەک ئێمە؟ لەپاش ئەمە وەڵامەکە لە مەحکەمی کتێبدا دەبینن دەربارەی ئەوانەی پرسیار لە حاڵی پەروەردگارە لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییترەکەیان دەکەن کە دەفەرموێت: { يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون (30) أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنْ الْقُرُونِ أنّهم إِلَيْهِمْ لاَ يَرْجِعُونَ (31) وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ (32) } صدق الله العظيم.

جا لەپاش ئەمە دەگرین و دەڵێن: "ئەی بۆچی دروستت کردووین ئەی پەرستراوی هەموو خەڵکی جیهان؟ جا نەمانبینیوە ئامانجەکە لە دروستکردنی دروستکراوەکان بێتەجێ بەوەی ڕازی بوونی نەفست ئامانج بێت نەک بکرێت بە وەسیلەو ھۆکار (بۆ چوونە ناو بەھەشت) ئەمەش لەبەرئەوەی ئەگەر ئێمە تەنھا بە ڕازی بوونەکەت لەسەرمان وازمان هێنا ئەوە مانای ئەوەیە ئێمە ڕازیبوونەکەتمان کردووە بە وەسیلەو ھۆکار تا پێی بمانخەیتە بەھەشتەکەتەوە جا ڕازی بین به‌مه‌، دوورەو زۆر دوورە سوێند بە شکۆو پایەبەرزیت ھەرگیزاو ھەرگیز ڕازی نابین تا ئەوکاتەی ئەم نیعمەتەمان بۆ دەهێنیەجێ کە گەورەترە لە ھەرچی نیعمەتی ھەموو مەلەکوتی دنیاو دواییە جا تۆ ڕازی بیت لە نەفستدا چیتر نە خەفەتبار بیت نە متحسر لەسەر ئەم بەندانەی ستەمیان لە نەفسی خۆیان کردووە جا ئای ئەسەف و داخ و پەژارەم لەسەر ئەم ھەموو ڕۆژگارەی تێپەڕبووەو پەروەردگارەکەشمان لە خەفەتباری و تەحەسوری قوڵدا بووە لەسەر ئەم بەندانەی ستەمیان لە نەفسی خۆیان کردووە جا پێغەمبەرەکانی پەروەردگارەکەیان بەدرۆ زانیوە جا اللە ش لەناوی بردوون وه‌ یەکسەر لەدوای لەناوچوونەکەیان دەفەرموێت: { يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون (30) أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنْ الْقُرُونِ أنّهم إِلَيْهِمْ لاَ يَرْجِعُونَ (31) وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ (32) } صدق الله العظيم".

لەوەیە یەکێک لەوانەی بە زانستی ڕاستی ناوە ھەرە گەورەکەی اللە ی نەزانیوە (اسم الله الأعظم) بیەوێت بمپچڕێنێت جا بڵێت: "ئەوە چی دەڵێیت ئەی ناصر محمد یەمانی ھەروا ئەم ئایەتە لە زۆرێکی بەیانەکانتدا دووبارە دەکەیتەوە؟". لەپاش ئەمە ئیمام مەھدی وەڵامی دەداتەوەو دەڵێم: لەسەرخۆ لەسەرخۆ خۆشەویستەکەم لەپێناو خۆشەویستی اللە جا ئایا تۆ لە ھەموو خەڵکی زیاتر اللە ت خۆشتر دەوێت؟ جا ئەگەر تۆ بەم شێوەیە بوویت ئەوا سوێند بەو اللە یەی ھیچ پەرستراوێکی تر نیە جگە لە ئەو نەبێت ھەرگیز اللە ڕازیت ناکات بە ھەرچی مەلەکوتی دنیاو دواییە تا ئەو کەسەی کە لەلات لە ھەموو مەلەکوتی دنیاو دواییش خۆشەویسترە ڕازی دەبێت لە نەفسی خۆیداو چیتر بە حەسرەت و خەفەتبار نابێت جا باسەکە بەم شێوەیە ئەگەر تۆ ڕازی بوونی اللە ت کردووە بە ئامانج نەک بە وەسیلەو ھۆکار. لەوەیە یەکێکی تر بیەوێت بڵێت: "چۆن من بزانم ئایا ڕازیبوونەکەی اللە م کردووە بە ئامانج یان بە وەسیلە و ھۆکار؟". لەپاش ئەمە ئیمام مەھدی فەتوای بۆ دەدات و دەڵێت: سەیری ناخت بکەو اللە بەڕاست دابنێ ئەویش بەڕاستت دادەنێت جا ئەگەر تۆ لە ناخی خۆتدا بینیت ئەگەر اللە تۆی مراند جا تۆی خستە ناو بەھەشتەکەیەوە یەکسەر لەدوای مردنەکەت جا دەبینی ئایا بەڕاستی دواتر تۆ ڕازی دەبیت و خۆشحاڵ و ئاسودەیت وەک ئەوانەی اللە ی پایەبەرز دەربارەیان فەرموویەتی: { وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ ربّهم يُرْزَقُونَ (169) فَرِحِينَ بِمَا آَتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (170) يَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِينَ (171) } صدق الله العظيم [آل عمران].

جا ئەگەر تۆ بینیت ڕازی دەبیت بەمە یەکسەر لەدوای مردنەکەت ئەوا بزانە بەڕاستی تۆ ڕازیبوونی اللە ت کردووە بە وەسیلەو ھۆکار تا اللە پێی بتخاتە بەھەشتەکەیەوە وەک ئەم بەندە رێزلێگیراوانەی دەیانبینیت لەم ئایەتەدا: { فَرِحِينَ بِمَا آَتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (170) يَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِينَ (171) } صدق الله العظيم [آلعمران].

جا لەبەرئەوەی ئامانج و ئەوپەڕی ئاواتەکەیان ھاتۆتەجێ بەوەی اللە بردونیەتە ناو بەھەشتەکەیەوەو ئه‌وانی تریشی جگە لەوان خستۆتە ئاگرەکەیەوە جا لەبەرئەمە دەیانبینیت خۆشحاڵ و ئاسودەن بەوەی اللە پێی داون لە چاکەو ڕێزەکەی خۆی وە مژدەش دەدەن بەوانەی ھێشتا پێیان نەگەیشتوون لە دوایانەوە بەوەی بێگومان هیچ ترس و بیمێکیان له‌سه‌ر نیەو هیچ غه‌م و په‌ژاره‌یه‌کتان بۆ پێش نایه‌ت، بەڵام ئەگەر خۆشویستنەکەت بۆ اللە گەورەتر بێت لە مەلەکوتی بەھەشتەکەی و حۆریە چاوگەشەکان و نیعمەتەکانی ئەوا سوێند بەو اللە یەی ھیچ پەرستراوێکی تر نیە جگە لە ئەو نەبێت ھەرگیز ڕازی نابیت (به‌ هیچ شتێک اللە پێت بدات) تا ئەو کاتەی ئەو کەسەی خۆشت ویستووە ڕازی دەبێت لە نەفسی خۆی بەوەی چیتر نە متحسر بێت نە خەفەتبار، جا ئەگەر تۆ بەم شێوەیە بوویت ئەوا بزانە بەڕاستی تۆ ڕازیبوونی اللە ت کردووە بە ئامانج نەک بە وەسیلەو ھۆکار بۆ ئەوەی اللە پێی بتخاتە بەھەشتەکەیەوە، ھەر لەبەرئەمەش ھەرگیز ڕازی نابیت تا ئەوکاتەی اللە ڕازیدەبێت لە نەفسی خۆی، ھەر بۆ ئەمەش اللە دروستی کردوون تا نیعمەتی ڕازیبوونەکەی لەسەر بەندەکانی بپەرستن.

ئێستاش دەگەڕێینەوە بۆ ئەوەی اللە ی پایەبەرز دەفەرموێت: { أَمِ اتّخذوا مِن دُونِ اللَّهِ شُفَعَاءَ قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلا يَعْقِلُونَ } صدق الله العظيم [الزمر:43].

جا ھەروەک فەتوامان بۆ دان لە پێشتر بە وشە لێکچووه‌كه‌ لەم ئایەتەدا کە کەس لێکدانەوەکەی نازانێت جگە لە اللە و ئەوانەی ڕۆچوون لە زانستی کتێبدا، جا لەبەرئەوەی ئیمام مەھدی لەم کەسانەیە بۆیە ھەردەبێت اللە فێری بکات جا زانستەکەی به‌ بەیانی ئایەتە پێکچووەکان -موتەشابیھەکان- زیاد دەکات لە قورئانی گەورەدا، جا لێکچوونه‌كه‌ لە یەک وشە دایە کە بریتی لەوەی اللە ی پایەبەرز دەفەرموێت: { أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ شُفَعَاءَ قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلَا يَعْقِلُونَ ﴿٤٣﴾ قُل لِّلَّـهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْ‌جَعُونَ ﴿٤٤﴾ } صدق الله العظيم. [الزمر].

جا سەیری وشە لێکچووەکە بکەن وەکو خۆی { وَلا يَعْقِلُونَ } جا ئایا مەبەستی لەمە چی یە؟ وەڵامەکە ئەوەیە لەکاتێکدا ھەمیشە ھیچ شتێک ناڵێم جگە لەوەی حەق و ڕاست نەبێت، ئەمە مەبەستی لەوەی کە دەفەرموێت [ولا یعقلون] بەو مانایەی:
ئەوان بە نھێنی شەفاعەت نازانن، ئەمەش لەبەرئەوەی شەفاعەت ھەمووی بۆ اللە یە، جا ئەوەی بە نھێنی شەفاعەت دەزانێت بریتی یە لەم کەسەی خەڵکی فێری ڕاستی ناوە ھەرە گەورەکەی اللە کردووە (اسم الله الأعظم)، ھەر لەبەرئەمه‌ش اللە مۆڵەتی دەدات بە قسەکردن لەلای پەروەردگار لەبەرئەوەی ئەم کەسە بە نھێنی شەفاعەتەکە دەزانێت بەوەی شه‌فاعه‌ت ھەمووی بۆ اللە یە جا قسە لەگەڵ پەروەردگارەکەی دەکات و دەپاڕێتەوە بۆ ھاتنەجێی گەورەترین نیعمەتەکە کە بریتی یە لەوەی اللە ڕازی بێت لە نەفسی خۆی تا گەورەترین نیعمەتەکەی بۆ بهێنێتەجێ، جا چۆن اللە لە نەفسی خۆی ڕازیدەبێت؟ ئەمە نابێت تا ئەوکاتەی بەندەکانی دەخاتە ناو ڕەحمەتەکەی خۆیەوە، جا ئەمە بریتی یە لە نھێنی قسەکردنەکە دەربارەی شەفاعەت، نەک بۆ ئەوەی ئەو شەفاعەت بکات، بەڵکو دواتر لە پەروەردگارەکەی دەپاڕێتەوە تا گەورەترین نیعمەتەکەی بۆ بهێنێتەجێ، جا ئەم بەندەیەی قسە لەگەڵ پەروەردگارەکەی دەکات بە قسەی بەجێ تا اللە ئەم نیعمەتەی بۆ بهێنێتەجێ کە گەورەترە لە نیعمەتی بەھەشتەکەی پاشان اللە ڕازی بێت جا ئەگەر ڕازی بوو لە نەفسی خۆی ئەوا شەفاعەت لەلای اللە دێتەجێ لە نه‌فسی اللە، جا ڕەحمەتەکەی بۆیان شەفاعەت دەکات لە جێگای تورڕەییەکەی، کەواتە ئەم بەندەیەی کە اللە مۆڵەتی دەدات بە قسە کردن قسەی بەجێ دەکات جا لە پەروەردگارەکەی دەپارێتەوە به‌وه‌ی ئەو نیعمەتەی بۆ بهێنێتەجێ کە گەورەترە لە نیعمەتی بەھەشتەکەی جا ڕازی بێت، هه‌ر لەبەرئەمە شەفاعەتی ھەموو فریشتە نزیکەکانی اللە ش سودی نیە بۆیان لەبەرئەوەی ئەوان بە نھێنی شەفاعەت نازانن مەگەر تەنھا لەدوای ئەوەی اللە مۆڵەتی ئەوکەسە دەدات کە دەیەوێت و ڕازی دەبێت، جا لێرەدا بۆ ھەموو خەڵکی ڕاستی ناوە ھەرە گەورەکەی اللە (اسم الله الأعظم) ڕوون دەبێتەوە ھەر بۆ ئەمەش اللە دروستی کردوون. بۆیه‌ش اللە ی پایەبەرز فەرموویەتی: {أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ شُفَعَاءَ قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلَا يَعْقِلُونَ ﴿٤٣﴾ قُل لِّلَّـهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْ‌جَعُونَ ﴿٤٤﴾ } صدق الله العظيم [الزمر].

وە دەبینن وشەی { وَلَا يَعْقِلُونَ } لە جێگایەکدا ھاتووە کە مەبەستی پێی تێگەیشتن و زانینە اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی: { يُحَرِّفُونَهُ مِنْ بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمْ يَعْلَمُونَ (75) } صدق الله العظيم [البقرة].

وە اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی: {وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا للنّاس وَمَا يَعْقِلُهَا إِلَّا الْعَالِمُونَ } صدق الله العظيم [العنكبوت:43].

کەواتە ئێستا مەبەستەکەتان بۆ ڕوون بوویەوە لەوەی اللە ی پایەبەرز دەفەرموێت: { أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ شُفَعَاءَ قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلَا يَعْقِلُونَ ﴿٤٣﴾ قُل لِّلَّـهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْ‌جَعُونَ ﴿٤٤﴾ } صدق الله العظيم [الزمر].

جا بەڕاستی مەبەستی ئەوەی اللە ی پایەبەرز دەفەرموێت: { وَلا يَعْقِلُونَ }، به‌و مانایه‌یه‌ ئه‌وان نازانن و تێناگەن لە نھێنی شەفاعەت بەوەی ھەمووی بۆ اللە یەو ڕەحمەتەکەی شەفاعەت دەکات بۆ بەندەکانی لەجێگای توڕەییەکەی لەو کاتەی بەندەکەی قسەی لەگەڵدا دەکات تا گەورەترین نیعمەتەکەی بۆ بهێنێتەجێ، ئەمەش لەبەرئەوەی ئه‌م به‌نده‌یه‌ی زانیویەتی اللە خۆی لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییترەو متحسرو خەفەتبارە لە نەفسی خۆی لەسەر ئەم بەندانەی ستەمیان لە خۆیان کردووە، وە ھۆکاری حەسرەت و خەفەتباریەکەشی لە نەفسی لەسەریان لەبەرئەوەیە چونکە ئەو لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییترە جا ھیچ کەسێکی تر نیە بە ڕەحم و میهرەبانترو بە بەزەییتر بێت لە ئەو پاک و بێگەردی بۆی! بەڵکو بەڵێنەکەی حەقەو ھەرخۆی لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییترە. جا ئەو بەندەیەی قسەی لەگەڵ دەکات بە نھێنی شەفاعەتەکەی زانیوە بۆ ھاتنەجێی ناوە ھەرە گەورەکەی اللە (اسم الله الأعظم) بەوەی ئەو لە نەفسی خۆی ڕازی بێت جا ئەگەر ڕازی بوو لە نەفسی خۆی ئەوا شەفاعەتەکە دێتەجێ لە نەفسی اللە. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: { وَكَمْ مِنْ مَلَكٍ فِي السَّمَوَاتِ لا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئاً إِلاَّ مِنْ بَعْدِ أَنْ يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَرْضَى } صدق الله العظيم [النجم:26].

وە دروودو سڵاو لەسەر نێردراوو پێغەمبەرەکان سوپاس و ستایشیش بۆ اللە ی پەروەردگاری هەموو خەڵکی جیهان..
برای نەوەی ئادەم لە خوێن لە حەواو ئادەم بەندەی گەورەترین نیعمەتەکە؛ ئیمام مەھدی ناصر محمد یەمانی.
_________________

اقتباس المشاركة 7469 من موضوع بيان سرّ الشفاعة إلى الشيعة والسُّنّة والجماعة، وليست الشفاعة كما تزعمون، سبحان الله العظيم!

الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني
24 - رمضان - 1431 هـ
03 - 09 - 2010 مـ
10:صباحًا
( بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى )


[ لمتابعة رابط المشاركة الأصلية للبيان ]
https://nasser-alyamani.org/showthread.php?p=7467

____________



بيان سرّ الشفاعة إلى الشيعة والسُّنّة والجماعة، وليست الشفاعة كما تزعمون، سبحان الله العظيم!

بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافّة أنبياء الله ورسله إلى الإنس والجنّ من أوّلهم إلى خاتمهم محمد رسول الله إلى النّاس كافة صلّى الله عليهم وآلهم الطيّبين والتابعين للحقّ إلى يوم الدّين، ولا أفرّق بين أحدٍ من رسله حنيفاً مسلماً وما أنا من المشركين..

أيا معشر البشر إنّي أنا المهديّ المنتظَر خليفة الله الواحد القهّار نذيراً للبشر بأنّهم دخلوا في عصر أشراط الساعة الكبرى وأكثرهم معرضون عن اتّباع الذكر القرآن العظيم رسالة الله إلى الإنس والجنّ أجمعين فآمن به نفرٌ من الجنّ فقالوا: {إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآنًا عَجَبًا ﴿١﴾ يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ ۖ وَلَن نُّشْرِكَ بِرَبِّنَا أَحَدًا ﴿٢﴾} صدق الله العظيم [الجنّ].

ويا معشر الإنس والجنّ، إنّي الإمام المهديّ خليفة الله في الكتاب؛ الإنسان الذي علّمه الرحمن البيان الحقّ للقرآن؛ فلا يُحاجُّني إنسٌ ولا جانٌّ إلا هيّمنتُ عليه بالعلم والسلطان من محكم القرآن، وأفتاني ربّي بأنّني المهديّ المنتظَر خليفة الله عليكم، ولم يصطفِني خليفة الله عليكم جبريل ولا ملائكةُ الرحمن المقرّبين، ولم يصطفِني عليكم الشيطانُ ولا الجنُّ ولا الإنس أجمعين، وما ينبغي لكافة خلق الله في السماوات والأرض أن يختاروا خليفة الله من دونه سبحانه وتعالى علوّاً كبيراً، تصديقاً لفتوى الله إلى الإنس والجان في محكم القرآن إنّ اختيار خليفة الرحمن في الأرض يختصّ به الله وحده لا إله غيره ولا معبودَ سواه، وما كان لكم أن تختاروا خليفة الله من دونه، تصديقاً لقول الله تعالى: {وَرَبُّكَ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَيَخْتَارُ ۗ مَا كَانَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ ۚ سُبْحَانَ اللَّـهِ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٦٨﴾} صدق الله العظيم [القصص].

وذلك لأنّكم لستم بأعلم من ربّكم سبحانه وتعالى علوّاً كبيراً! وأخطأ ملائكة الرحمن المقرّبون في حقّ ربّهم بغير قصدٍ منهم حين سمعوا قول ربّهم والأمر الموجّه إليهم، قال الله تعالى: {وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً ۖ قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ ۖ قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿٣٠﴾} صدق الله العظيم [البقرة].

والبيان الحقّ لقول الله في ردّ الله عليهم: {قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ} صدق الله العظيم، بمعنى لستُم بأعلمَ من ربّكم، وبما أنّ ملائكة الرحمن أخطأوا في حقّ ربّهم فأسرّها الرحمن في نفسه فلم يُبدِها لهم حتى إذا أنشأ آدم وذريّته معه في ظهره أجمعين، تصديقاً لقول الله تعالى: {هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ} صدق الله العظيم [النجم:32]. ومن ثمّ أخذ الله الميثاق من آدم وذريته أجمعين، وقال الله تعالى: {وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ ۖ قَالُوا بَلَىٰ ۛ شَهِدْنَا ۛ أَن تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَـٰذَا غَافِلِينَ ﴿١٧٢﴾} صدق الله العظيم [الأعراف]. ومن ثمّ اصطفى الله خلفاءه في الأرض من أئمة الكتاب من الأنبياء والمرسَلين والأئمّة الصالحين، ثمّ علّم آدم أسماءهم كلهم أجمعين، ثمّ عرضهم على الملائكة الذين أخطأوا في حقّ ربّهم بقولهم: {أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ ۖ قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ} صدق الله العظيم. ولذلك عرض الله خلفاءه المصطَفَين من ذريّة آدم من الذين أنطقهم، ثمّ علّم آدم أسماء خلفاء الله الذين اختارهم من ذريته، ثمّ عرضهم على الملائكة ثمّ أقام الله الحجّة على ملائكته المقرّبين ليذكّرهم أنّهم ليسوا بأعلم من ربّهم، وقال الله تعالى: {وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلَائِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِي بِأَسْمَاءِ هَـٰؤُلَاءِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٣١﴾} صدق الله العظيم [البقرة]. ومن ثمّ عَلِمَ ملائكة الرحمن المقربون أنّهم تجاوزوا حدودهم غير المسموح بها فأخطأوا في حقّ ربّهم فتابوا وأنابوا ونزّهوا ربّهم عن القصور في العلم فسبّحوه معترفين أن لا علم لهم إلا بما علّمهم الله الذي أحاط بكل شيء علماً: {قَالُوا سُبْحَانَكَ لَا عِلْمَ لَنَا إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَا ۖ إِنَّكَ أَنتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ ﴿٣٢﴾ قَالَ يَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَائِهِمْ ۖ فَلَمَّا أَنبَأَهُم بِأَسْمَائِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ ﴿٣٣﴾} صدق الله العظيم [البقرة].

ومن ثمّ أمر الله إلى خليفته آدم الذي اختاره الله خليفته عليهم وزاده بسطةً في العلم على ملائكة الرحمن المُقرّبين فأمر من اصطفاه الله خليفته عليهم أن يُثبت بالبرهان أنّ الله قد زاده بسطةً في العلم عليهم ليجعل الله برهان الإمامة والخلافة هو بسطة العلم على جميع من استخلفهم عليهم، ولذلك لم يأمر الله ملائكته أن يسجدوا لآدم من قبل أن يقيم الحجّة عليهم بسلطان العلم؛ بل أمر آدم أن يثبت بالبرهان أنّ الذي اصطفاه زاده بسطةً في العلم عليهم جميعاً، وقال الله تعالى: {قَالَ يَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَائِهِمْ ۖ فَلَمَّا أَنبَأَهُم بِأَسْمَائِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ ﴿٣٣﴾ وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَىٰ وَاسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ ﴿٣٤﴾} صدق الله العظيم [البقرة].

ومن ثمّ تستنبطون من القصة الأحكام الحقّ كما يلي: تبيّن لكم أنّ اختيار خليفة الله يختصّ به الله وحده من دون الملائكة والجنّ والإنس أجمعين وما كان لهم الخيرة في اختيار خليفة الله من دونه، تصديقاً لقول الله تعالى: {وَرَبُّكَ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَيَخْتَارُ ۗ مَا كَانَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ ۚ سُبْحَانَ اللَّـهِ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٦٨﴾} صدق الله العظيم [القصص]. فمن أين لكم أن تصطفوا خليفة الله الإمام المهديّ المنتظَر من دون الله؟ سبحانه وتعالى عمّا يشركون!

ويا معشر الجنّ والإنس، إنّني أنا الإمام المهديّ المنتظَر، أقسم بمن خلق الإنسان من ترابٍ وأنزل الكتاب الله العزيز الوهّاب أنّه لن يتّبع الإمام المهديّ الحقّ من ربّكم إلا أولو الألباب من الإنس والجنّ، وهم خير الدّواب الذين يتفكّرون بعقولهم ولا يحكمون من قبل أن يستمعوا سلطان العلم للداعي إلى الله فيتفكّروا؛ فهل تقبل سلطان علمه عقولُهم؟ ثمّ يتّبعون أحسنه إن تبيّن لهم أنّ علم الداعية يقبله العقل والمنطق، أولئك الذين هداهم الله من الجنّ والإنس في كلِّ زمانٍ ومكانٍ في عصر بعث الأنبياء وعصر بعث المهديّ المنتظَر، ولن يستجيب إلى داعي الحقّ إلا أولو الألباب وهم من خير الدّواب، وأمّا أَشرّ الدّواب من الجنّ والإنس فهم الذين لا يستخدمون عقولهم شيئاً في التفكّر في سلطان العلم من ربّهم، وقال الله تعالى: {وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِّنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ ۖ لَهُمْ قُلُوبٌ لَّا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لَّا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَّا يَسْمَعُونَ بِهَا ۚ أُولَـٰئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ ۚ أُولَـٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ ﴿١٧٩﴾} صدق الله العظيم [الأعراف]. ولقد علم أصحاب النار أنّ سبب عدم اتّباع الحقّ من ربّهم هو الاتّباع الأعمى لمن كان قبلهم وعدم استخدام عقولهم للتفكّر في سلطان علم داعيَ الله المبعوث إليهم ليهديهم إلى الصراط المستقيم، وقال الله تعالى: {تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ ۖ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ ﴿٨﴾ قَالُوا بَلَىٰ قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّـهُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ ﴿٩﴾ وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ ﴿١٠﴾} صدق الله العظيم [الملك].

وعليه فلا ولن يتّبع داعي الله إلى الصراط المستقيم على علمٍ من ربّه إلا الذين يعقلون وهم الذين لا يحكمون على الداعي إلى الله أنّه على الحقّ ولا على الباطل حتى يستمعوا إلى منطق علمه الذي يحاجِج الناس به لكون الداعي حتى ولو كان يدعو إلى الله فلا بُدّ له أن يدعو إلى الله على بصيرةٍ من ربّه، تصديقاً لقول الله تعالى: {قُلْ هَـٰذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّـهِ ۚ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي ۖ وَسُبْحَانَ اللَّـهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿١٠٨﴾} صدق الله العظيم [يوسف].

فأمّا الذين لم يحكموا على الداعي إلى الله من قبل أن يستمعوا بل يتفكّروا أولاً في منطق بصيرة علمه هل هي الحقّ من الله؟ فحتماً ستتقبّلها عقولهم إن كان يقبل سلطان ذلك العلم العقل والمنطق الفكري كونها لا تعمى الأبصار إذا تفكّرت ولكن تعمى القلوب المقفلة التي لا تسمح للعقل أن يتفكّر، وليس للعقل سلطانٌ على القلب وما عليه إلا أن يميّز بين الحقّ والباطل إذا استخدمه صاحبه للتفكير، فانظروا إلى منطق العقول لدى قوم إبراهيم سرعان ما حكمت بين قوم نبيّ الله إبراهيم عليه الصلاة والسلام وقومه وكان الحكم بينهم هو كما يلي: {فَرَجَعُوا إِلَىٰ أَنفُسِهِمْ فَقَالُوا إِنَّكُمْ أَنتُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٦٤﴾} صدق الله العظيم [الأنبياء]. وذلك حين أراد نبيّ الله إبراهيم أن يلجأوا إلى أنفسهم ليتفكّروا بعقولهم فسرعان ما جاء الحكم بينهم وكان الحَكَمُ هم عقول قوم إبراهيم عليه الصلاة والسلام، وقال الله تعالى: {قَالُوا أَأَنتَ فَعَلْتَ هَـٰذَا بِآلِهَتِنَا يَا إِبْرَاهِيمُ ﴿٦٢﴾ قَالَ بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ هَـٰذَا فَاسْأَلُوهُمْ إِن كَانُوا يَنطِقُونَ ﴿٦٣﴾ فَرَجَعُوا إِلَىٰ أَنفُسِهِمْ فَقَالُوا إِنَّكُمْ أَنتُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٦٤﴾} صدق الله العظيم [الأنبياء]. وإنّما رجعوا إلى أنفسهم فكلّ واحدٍ تفكّر مع عقله في سرّ عبادة الأصنام التي صنعوها بأيديهم ثمّ كانوا لها عابدين، فهل يقبل هذا العقل؟ فكان الحكم إلى كلّ منهم ردّ العقل بالحكم الحقّ بينهم وبين نبيّ الله إبراهيم: {فَرَجَعُوا إِلَىٰ أَنفُسِهِمْ فَقَالُوا إِنَّكُمْ أَنتُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٦٤﴾} صدق الله العظيم.

وكذلك الإمام المهديّ يقول: يا قوم، فبما أنّني الإمام المهديّ المنتظَر الحقّ في الكتاب فقد جعل الله الحَكَم بيني وبينكم هو الألباب وهي عقولكم، فوالله الذي لا إله غيره لا ينبغي لها أن تخطئ فتظلم المهديّ المنتظَر؛ بل سوف تحكم بالحكم فتقول إنّكم أنتم الظالمون لكونه يدعوكم ناصر محمد اليماني إلى أن تتّبعوا آيات الكتاب البيّنات في محكم القرآن العظيم المحفوظ من التحريف، ويأمركم بعدم اتّباع ما خالف لمحكم كتاب الله القرآن العظيم ولم يكفر بسنّة البيان النبويّة، غير أنّه أثبت بالقرآن المبين أنّ سنّة البيان ليست محفوظةً من تحريف شياطين البشر الذين يظهرون الإيمان ويبطنون الكفر، تصديقاً لقول الله تعالى: {وَيَقُولُونَ طَاعَةٌ فَإِذَا بَرَزُوا مِنْ عِندِكَ بَيَّتَ طَائِفَةٌ مِّنْهُمْ غَيْرَ الَّذِي تَقُولُ ۖ وَاللَّـهُ يَكْتُبُ مَا يُبَيِّتُونَ ۖ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّـهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّـهِ وَكِيلًا ﴿٨١﴾ أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ ۚ وَلَوْ كَانَ مِنْ عِندِ غَيْرِ اللَّـهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلَافًا كَثِيرًا ﴿٨٢﴾} صدق الله العظيم [النساء]. ومن ثمّ تعلمون أنّ محمداً رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - لا ينطق عن الهوى حتى في أحاديث السنّة النبويّة غير إنّها ليست محفوظة من التحريف والتزييف عن النبيّ صلّى الله عليه وآله وسلّم، ولذلك جعل الله كتابه القرآن العظيم هو المرجع لكشف الأحاديث المكذوبة عن النبيّ، وعلّمكم الله بالحقّ أنّ الحديث المكذوب عن النبيّ - صلّى الله عليه وآله وسلّم - إذا كان من عند الشيطان فسوف تجدون بينه وبين محكم القرآن اختلافاً كثيراً لكون الحقّ والباطل نقيضان لا يتّفقان، وما يريد منكم الإمام المهديّ غير ذلك إن كنتم تعقلون، فمَن ترَون الظالمين منّا؟ فهل هم الذين يؤمنون بكتاب الله وسنّة رسوله الحقّ ويكفرون بما خالف لمحكم كتاب الله في السنّة النبويّة لكون الحديث الذي يروى أنّه عن النبيّ غير أنّه يأتي مخالفاً لكلام الله في محكم آياته فهو حديث من عند غير الله ورسوله بل من عند الشيطان وأوليائه، وقال الله تعالى: {وَإِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَىٰ أَوْلِيَائِهِمْ لِيُجَادِلُوكُمْ ۖ وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّكُمْ لَمُشْرِكُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:121].

ولكن للأسف فإنّكم قد أطعتموهم حتى أشركتم بالله يا معشر المسلمين وردّوكم من بعد إيمانكم كافرين بمحكم كتاب الله، ولذلك ابتعث الله الإمام المهديّ المنتظَر الحقّ من ربّكم ليهديكم بالقرآن المجيد إلى صراط العزيز الحميد، فأقذِفُ بالحقّ في آيات الكتاب المحكمات على الباطل المُفترى فيدمغه فإذا هو زاهقٌ ولكم الويل مما تصفون، ولسوف أثبت بالبرهان المبين أنّ كذلك المُسلمين قد أشركوا بالله فاتّبعوا ملّة المشركين من أهل الكتاب الذين يبالغون في أنبياء الله ورسله فيعظِّمونهم بغير الحقّ كما يعظّم النّصارى عبد الله ورسوله المسيح عيسى ابن مريم صلّى الله عليه وآله وسلّم.

ولربّما يودُّ أحد علماء المسلمين أن يقاطعني فيقول: "يا ناصر محمد اليماني اتّقِ الله، فكيف تفتي في عقيدة المسلمين وعلمائهم أنّهم قد أشركوا بالله كمثل أهل الكتاب؟ ولكنّنا لا نعتقد أنّ محمداً رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - ابن الله سبحانه وتعالى علوَّاً كبيراً". ومن ثمّ يردّ عليكم الإمام المهديّ المبعوث ليهديكم بالقرآن المجيد إلى صراط العزيز وأقول: يا علماء المسلمين وأمّتهم فهل تعتقدون أنّه يحقّ لكم أن تنافسوا محمداً رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - في حبّ الله وقربه؟ ومعلومٌ جوابكم فسوف تقولون: "احذر أيّها المدعو ناصر محمد اليماني، أفلا تعلم أنّ محمداً رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - هو حبيب الله فهو أكرم من إبراهيم خليل الله عليه الصلاة والسلام، فكيف تريدنا أن نعتقد أنّه يحقّ لنا أن ننافس محمداً رسول الله في حبّ الله وقربّه وهو حبيب الله المصطفى بل هو أكرم عبدٍ عند الله". ثمّ يردّ عليكم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني ويقول: ولكنّي لا أجد في محكم الكتاب أنّ النتيجة قد أُعلِنت لعبيد الله أيّهم أكرم عند الله فلا يزال العبد الأكرم مجهولاً، وهو الأحبّ والأقربّ إلى الله، ولذلك لا يزالون يبتغون إلى ربّهم الوسيلة أيّهم أقربّ، وكل عبدٍ ممن هداهم الله يتمنّى أن يكون هو ذلك العبد الأحبّ والأقربّ إلى الربّ، ولكنّ بدل أن تقتدوا بهداهم فإنّكم تعرضون فتتّبعون الشرك فتُبالغون فيهم بغير الحقّ فترجون شفاعتهم لكم بين يدي الله، وقال الله تعالى: {قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُم مِّن دُونِهِ فَلَا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنكُمْ وَلَا تَحْوِيلًا ﴿٥٦﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا ﴿٥٧﴾} صدق الله العظيم [الإسراء].

ولكنّ الله أفتاكم بأنّه لا يعلم أنّه يحقّ لعبدٍ أن يتقدّم للشفاعة بين يدي الربّ المعبود، وقال الله تعالى: {وَيَقُولُونَ هَـٰؤُلَاءِ شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللَّـهِ ۚ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللَّـهَ بِمَا لَا يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الْأَرْضِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ} صدق الله العظيم [يونس:18]. ولربّما يودُّ أن يقاطعني أحد فطاحلة علماء الأمّة فيقول: "إنّما يقصد الذين يعبدون الأصنام". ثمّ يردّ عليه الإمام المهديّ وأقول: أفلا تعلم سرّ عبادة الأصنام كيف كانت بادئ الأمر؟ إنّما هي تماثيل لعِباد الله المكرمين فتَصْنَعُ له الأممُ الأولى صنماً بعد موته فيدعونه من دون الله لكونه عبدٌ مكرّمٌ عند ربّه، ومن الأمّة الأولى الذين صوّروا التمثال طبق صورة نبيّ الله المكرَّم أو صورة أحد أولياء الله المكرّمين ممّن عرفوا بالكرامات فهم يعرفون صورهم في الحياة الدنيا، وإنّما يظل سرّ عبادة الأصنام جيلاً بعد جيلٍ ولكن الذين جعلوا الصنم كمثل صورة رجل من أولياء الله الصالحين حتى إذا حشرهم الله ومن صنعوا لصورهم تماثيل ليعبدوهم من دون الله ولذلك يعرفونهم، وقال الله تعالى: {وَإِذَا رَأَى الَّذِينَ أَشْرَكُوا شُرَكَاءَهُمْ قَالُوا رَبَّنَا هَـٰؤُلَاءِ شُرَكَاؤُنَا الَّذِينَ كُنَّا نَدْعُو مِن دُونِكَ ۖ فَأَلْقَوْا إِلَيْهِمُ الْقَوْلَ إِنَّكُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿٨٦﴾} صدق الله العظيم [النحل]. وذلك لأنّهم يعلمون أنّهم أمروهم بعبادة الله وحده لا شريك له ولم يأمروهم أن يعظّموهم من دون الله ولم يأمروهم أن يتركوا التنافس إلى الله حصرياً لهم من دونهم، ولذلك ألقى الله بالسؤال إلى أنبياء الله ورسله وأوليائه المكرّمين وقال الله تعالى: {وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ فَيَقُولُ أَأَنتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِي هَـٰؤُلَاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ ﴿١٧﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاءَ وَلَـٰكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورًا ﴿١٨﴾} صدق الله العظيم [الفرقان].

ولربّما يودُّ أحد فطاحلة علماء الأمّة أن يقاطعني فيقول: "وكيف يحشر الله رسله وأنبياءه مع المشركين في نار جهنّم؟ ألم يقل الله تعالى: {احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ ﴿٢٢﴾ مِن دُونِ اللَّـهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْجَحِيمِ ﴿٢٣﴾} صدق الله العظيم [الصافات]؟". ومن ثمّ يردّ عليه الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني وأقول: أولئك قوم آخرون يعبدون الشياطين من دون الله ويحسبون أنّهم مهتدون، وتقول لهم الشياطين نحن من عباد الله المقرّبين، فيأمرونهم أن يعبدوهم زُلفةً إلى ربّهم ليقربوهم من ربّهم ويشفعوا لهم بين يدي الله، وما ينبغي لملائكة الرحمن المقرّبين أن يقولوا لأحدٍ أن يعبدهم قربةً إلى الله حتى إذا سألهم الله عمَّا كانوا يعبدون من دون الله قالوا كُنّا نعبد عبادك المُكرّمين من ملائكة الرحمن قربة إليك ربّنا وكانوا يأمروننا بذلك، ومن ثمّ سأل الله ملائكته وقال الله تعالى: {وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ يَقُولُ لِلْمَلَائِكَةِ أَهَـٰؤُلَاءِ إِيَّاكُمْ كَانُوا يَعْبُدُونَ ﴿٤٠﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ أَنتَ وَلِيُّنَا مِن دُونِهِم ۖ بَلْ كَانُوا يَعْبُدُونَ الْجِنَّ ۖ أَكْثَرُهُم بِهِم مُّؤْمِنُونَ ﴿٤١﴾} صدق الله العظيم [سبأ]. ولذلك قال الله تعالى: {احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ ﴿٢٢﴾ مِن دُونِ اللَّـهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْجَحِيمِ ﴿٢٣﴾} صدق الله العظيم.

ويقصد الشياطين فانظروا لردّ الملائكة: {أَهَـٰؤُلَاءِ إِيَّاكُمْ كَانُوا يَعْبُدُونَ ﴿٤٠﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ أَنتَ وَلِيُّنَا مِن دُونِهِم ۖ بَلْ كَانُوا يَعْبُدُونَ الْجِنَّ ۖ أَكْثَرُهُم بِهِم مُّؤْمِنُونَ ﴿٤١﴾} صدق الله العظيم.

ويختلف الذين أشركوا بربّهم، فمنهم من عَبَدَ عباد الله المكرّمين وهؤلاء يدخلون النّار لأنّهم بالغوا فيهم بغير الحقّ فيدعونهم من دون الله، وأمّا الذين أشركوهم بالله فلا ذنب لهم كونهم يبالغون فيهم من بعد موتهم ولم يأمروهم بذلك وكانوا شهداء عليهم ما داموا فيهم، وأمّا من بعد موتهم فقالوا كفى بالله شهيداً بيننا وبينكم أننا كنّا عن عبادتكم لغافلين، وقال الله تعالى: {وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا مَكَانَكُمْ أَنتُمْ وَشُرَكَاؤُكُمْ ۚ فَزَيَّلْنَا بَيْنَهُمْ ۖ وَقَالَ شُرَكَاؤُهُم مَّا كُنتُمْ إِيَّانَا تَعْبُدُونَ ﴿٢٨﴾ فَكَفَىٰ بِاللَّـهِ شَهِيدًا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ إِن كُنَّا عَنْ عِبَادَتِكُمْ لَغَافِلِينَ ﴿٢٩﴾ هُنَالِكَ تَبْلُو كُلُّ نَفْسٍ مَّا أَسْلَفَتْ ۚ وَرُدُّوا إِلَى اللَّـهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ ۖ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ ﴿٣٠﴾} صدق الله العظيم [يونس].

فهل تعلمون البيان الحقّ لقول الله تعالى: {وَرُدُّوا إِلَى اللَّـهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ ۖ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ} صدق الله العظيم؟ وذلك لأنّ الذين كانوا ينتظرون الشفاعة بين يدي الله من محمدٍ رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - أو غيره من الأنبياء والأولياء المكرّمين فسوف يكفرون بعقيدتهم، فمحمدٌ رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - سوف يكفر بعقيدتهم بأنّه سيشفع لهم بين يدي ربّهم فيتبرأ منهم وقال الله تعالى: {وَالَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِهِ مَا يَمْلِكُونَ مِن قِطْمِيرٍ ﴿١٣﴾ إِن تَدْعُوهُمْ لَا يَسْمَعُوا دُعَاءَكُمْ وَلَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجَابُوا لَكُمْ ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُونَ بِشِرْكِكُمْ ۚ وَلَا يُنَبِّئُكَ مِثْلُ خَبِيرٍ ﴿١٤﴾} صدق الله العظيم [فاطر].

وقال الله تعالى: {أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ شُفَعَاءَ ۚ قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلَا يَعْقِلُونَ ﴿٤٣﴾ قُل لِّلَّـهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا ۖ لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٤٤﴾} صدق الله العظيم [الزمر].

ولربّما الآن يودُّ أحد خُطباء المنابر أن يُقاطع المهديّ المنتظَر الحقّ من ربّه فيقول: "قف عند حدك يا ناصر محمد اليماني فلنرجع سويّاً إلى برهانك الجديد آنفاً الذي ذكرته في قول الله تعالى: {أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ شُفَعَاءَ ۚ قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلَا يَعْقِلُونَ ﴿٤٣﴾ قُل لِّلَّـهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا ۖ لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٤٤﴾} صدق الله العظيم، فكيف يقول الله لأنبيائه ورسله أنّهم لا يعقلون؟ ألم تنظر إلى قول الله تعالى: {أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ شُفَعَاءَ ۚ قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلَا يَعْقِلُونَ ﴿٤٣﴾} صدق الله العظيم". ومن ثمّ يردّ عليه المهديّ المنتظر ناصر محمد اليماني وأقول: سبحان ربّي فما خطبكم لا تودّون إلا أن تتّبعوا كلمات التشابه في القرآن العظيم؟! وأشهدُ لله لربّ العالمين أنّ الله يقصد أنبياءه ورسله بقوله تعالى: {أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلَا يَعْقِلُونَ} صدق الله العظيم.

ولربّما يستشيط كافة علماء الأمّة غضباً من الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني فيقولون: "وكيف تفتي بهذا البهتان على أنبياء الله ورسله أنّهم المقصودون في قول الله تعالى: {أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلَا يَعْقِلُونَ} صدق الله العظيم؟". ثمّ يردّ عليهم الإمام المهديّ المنتظَر الحقّ من ربّهم وأقول: إنّما هذه الآية فيها من التشابه الذي لا يعلمُ بتأويله إلا الله والراسخون في علم الكتاب، وأعوذُ بالله أن أكون من الجاهلين، وأعلمُ من الله ما لا تعلمون. فتعالوا لكي أُبيّن لكم موضع التشابه بالضبط وهو في كلمة: {وَلَا يَعْقِلُونَ}، وسنجعل كلمة التشابه بالحجم الأكبر، وقال الله تعالى: {أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ شُفَعَاءَ ۚ قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلَا يَعْقِلُونَ ﴿٤٣﴾ قُل لِّلَّـهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا ۖ لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٤٤﴾} صدق الله العظيم، فهو سبحانه لم يصِف أنبياءه ورُسله وعباده المكرّمين الذين زعمتم شفاعتهم بين يديّ الله أنّهم لا يعقلون؛ بل يقصد أنّهم لا يعقلون سرّ الشفاعة بين يدي الله، أيْ: لم يُحِطهم الله بسرّ الشفاعة بين يديه كون الشفاعة هي لله جميعاً فتشفع لعباده رحمتُه من غضبه، وإنّما أذِن الله للعبد الذي عقل سرّ الشفاعة أن يُخاطب ربّه كونه لن يسأل من الله الشفاعة لأحدٍ، وما ينبغي له، ولو تشفّع بين يدي الله لأحدٍ من عبيده لألقى به الله أوّل النّاس في نار جهنّم، وأعوذُ بالله أن أكون من الجاهلين؛ وذلك لأنّي أعلمُ أنّ الله هو أرحم الراحمين فكيف يشفع بين يدي الله لعباده! فهل هو أرحم الراحمين؟ سبحان الله العلي العظيم! بل الله هو أرحم الراحمين ولذلك فهو مُتحسّر على عباده الذين كذّبوا برسل ربّهم فدعوا الله فأهلكهم وكان حقاً على الله نصر رسله والمؤمنين تصديقاً لقول الله تعالى: {إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا} صدق الله العظيم [غافر:51].

ولكنّكم لا تعلمون عظيم التحسّر في نفس الله أرحم الراحمين، إذ يبدأ في نفسه من فور هلاكهم تصديقاً لوعد رسله والذين آمنوا لنصرتهم، فانظروا كيف انتصر الله لعبده الذي دعا قومه إلى اتّباع الرسل وأعلن إيمانه بالله بين يدي قومه وقال لهم قولاً بليغاً:
{وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا أَصْحَابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿١٣﴾ إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَيْكُم مُّرْسَلُونَ ﴿١٤﴾ قَالُوا مَا أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَمَا أَنزَلَ الرَّحْمَـٰنُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا تَكْذِبُونَ ﴿١٥﴾ قَالُوا رَبُّنَا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ ﴿١٦﴾ وَمَا عَلَيْنَا إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ ﴿١٧﴾ قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ ۖ لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١٨﴾ قَالُوا طَائِرُكُم مَّعَكُمْ ۚ أَئِن ذُكِّرْتُم ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ ﴿١٩﴾ وَجَاءَ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَىٰ قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ ﴿٢٠﴾ اتَّبِعُوا مَن لَّا يَسْأَلُكُمْ أَجْرًا وَهُم مُّهْتَدُونَ ﴿٢١﴾ وَمَا لِيَ لَا أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٢٢﴾ أَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ آلِهَةً إِن يُرِدْنِ الرَّحْمَـٰنُ بِضُرٍّ لَّا تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا وَلَا يُنقِذُونِ ﴿٢٣﴾ إِنِّي إِذًا لَّفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﴿٢٤﴾ إِنِّي آمَنتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ ﴿٢٥﴾ قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ ۖ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ ﴿٢٦﴾ بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ ﴿٢٧﴾ وَمَا أَنزَلْنَا عَلَىٰ قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِن جُندٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ ﴿٢٨﴾ إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].

وتجدون الأنبياء والمرسَلين والذين آمنوا فاتّبعوهم يفرحون بنصر الله لهم إذ أهلك عدوّهم وأورثهم الأرض من بعدهم فيفرحون بنصر الله حين يرونه أهلك الكافرين برغم أنّهم من الرحماء، ولكنّهم لم يتحسّروا عليهم شيئاً؛ بل فرحون أنْ أهلك عدوّهم وأورثهم الأرض من بعدهم. والسؤال الذي يطرح نفسه: فهل كذلك الله فرحٌ مسرورٌ بهذا النّصر أنْ يهلك عباده المكذّبين برسله؟ والجواب تجدونه في محكم الكتاب: {يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم.

ألا والله الذي لا إله غيره وكأنّي أرى أعين القوم الذين يحبّهم ويحبّونه حين وصلوا عند هذه النقطة فاضت أعينهم من الدمع فيقولون: "يا حسرتنا على النّعيم الأعظم، فلِمَ خلقتنا يا أرحم الراحمين؟ وكيف نكون سعداء وحبيبنا الله أرحم الراحمين يقول في نفسه: {يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم؟ ويا سبحان الله العظيم فكيف نتخذ رضوان الله فقط وسيلةً ليدخلنا جنّته فهل لذلك خلقنا؟ أمِنْ أجل نعيم الجنّة والحور العين ولحمِ طيرٍ ممّا يشتهون؟ أفلا نسأل ربّنا ونقول له: يا حبيبنا يا الله كيف حالك في نفسك فهل أنت فرحٌ مسرورٌ في نفسك أنّك نصرتنا فأهلكت الكافرين برسلك فأورثتنا الأرض من بعدهم؟ فأجبنا يا أرحم الراحمين فهل أنت فرح مسرور مثلنا؟ ثمّ تجدون الجواب في محكم الكتاب عن الذين يسألون عن حال ربّهم الرحمن الرحيم يقول: {يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم. ومن ثمّ يبكون ويقولون: "لِمَ خلقتنا يا إله العالمين؟ فلم نرَ أنّه قد تحقّق الهدف من الخلق حتى يكون رضوان نفسك غاية وليس وسيلة، وذلك لأنّنا إذا اكتفينا فقط برضوانك علينا فهذا يعني إنّما نتّخذ رضوانك وسيلة لكي تدخلنا في جنّتك فترضينا بها، هيهات هيهات .. فبعزّتك وجلالك لا ولن نرضى حتى تُحقّق لنا النّعيم الأعظم من ملكوت الدنيا والآخرة فتكون أنت راضياً في نفسك لا مُتحسّراً ولا حزيناً على عبادك الذين ظلموا أنفسهم، فيا أسفاه على ما فات من الدّهر وربّنا في حزنٍ عميقٍ وتحسّرٍ على عباده الذين ظلموا أنفسهم فكذّبوا برسل ربّهم فأهلكهم فيقول فور هلاكهم: {يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم".

ولربّما يودُّ أحد الذين لم يحيطوا بحقيقة اسم الله الأعظم أن يقاطعني فيقول: "ما خطبك يا ناصر محمد اليماني لا تزال تكرّر هذه الآية في كثيرٍ من بياناتك؟". ثمّ يردّ عليه الإمام المهديّ وأقول: مهلاً مهلاً حبيبي في الله فهل أنت من أشدِّ النّاس حُبّاً لله؟ فإذا كنت كذلك فوالله الذي لا آله غيره لن يرضيك الله بملكوت الدنيا والآخرة حتى يكون من هو أحبّ إليك من ملكوت الدنيا والآخرة قد رضي في نفسه ولم يعد متحسّراً ولا حزيناً، وهذا إن كنت اتّخذت رضوان ربّك غاية وليس وسيلة. ولربّما يودُّ آخر أن يقول: "وكيف لي أن أعلم هل أنا اتّخذت رضوان الله غاية أم وسيلة؟". ومن ثمّ يفتيه الإمام المهديّ ويقول: فانظر إلى نفسك واصدق الله يصدقك فإن كنت تجد في نفسك أنّ الله لو يتوفّاك فيدخلك جنّته فور موتك فتجد أنّك سوف ترضى فتكون فرحاً مسروراً كمثل الذين قال الله تعالى عنهم: {وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ أَمْوَاتًا ۚ بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ ﴿١٦٩﴾ فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّـهُ مِن فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿١٧٠﴾ يَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِّنَ اللَّـهِ وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللَّـهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿١٧١﴾} صدق الله العظيم [آل عمران]. فإن كنت ترى أنّك سوف ترضى بذلك فور موتك فاعلم أنّك اتّخذت رضوان الله وسيلةً لكي يدخلك جنّته كمثل هؤلاء المُكرمين تجدهم: {فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّـهُ مِن فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿١٧٠﴾ يَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِّنَ اللَّـهِ وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللَّـهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿١٧١﴾} صدق الله العظيم.

وبما أنّه تحقّق هدفهم ومنتهى أملهم أن يدخلهم الله جنّته ويقيهم من ناره ولذلك تجدهم فرحين بما آتاهم الله من فضله ويستبشرون بالذين لم يلحقوا بهم من خلفهم ألَّا خوفٌ عليهم ولا هم يحزنون. ولكنّ إذا كان حُبّك لله هو أعظم من جنّة الملكوت وحورها ونعيمها فوالله الذي لا إله غيره لن ترضى حتى يكون من أحببتَ راضياً في نفسه لا متحسّراً ولا حزيناً، فإذا كنت كذلك فاعلم أنّك اتّخذت رضوان الله غاية وليس وسيلة لكي يدخلك جنّته، ولذلك لن ترضى حتى يكون الله راضياً في نفسه، ولذلك خلقكم لتعبدوا نعيم رضوانه على عباده.

ونعود الآن لقول الله تعالى: {أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ شُفَعَاءَ ۚ قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلَا يَعْقِلُونَ ﴿٤٣﴾} صدق الله العظيم [الزمر]. وكما أفتيناكم من قبل بكلمة التشابه في هذه الآية لا يعلمُ تأويلها إلا الله والراسخون في علم الكتاب، وبما أنّ الإمام المهديّ هو منهم فلا بُدّ أن يعلّمه الله فيزيده بعلم بيان المُتشابه في القرآن العظيم، وإنّما التشابه هو في كلمةٍ واحدةٍ وهي قول الله تعالى: {أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ شُفَعَاءَ ۚ قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلَا يَعْقِلُونَ ﴿٤٣﴾ قُل لِّلَّـهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا ۖ لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٤٤﴾} صدق الله العظيم [الزمر]. فانظروا بالضبط لكلمة التشابه: {وَلَا يَعْقِلُونَ} فما يقصد بذلك؟ والجواب حقيقٌ لا أقول على الله إلا الحقّ، فإنّه يقصد بقوله ولا يعقلون أي:
إنّهم لا يعلمون عن سرّ الشفاعة، وذلك لأنّ الشفاعة لله جميعاً، وإنّما يعلم بسرّ الشفاعة هو الذي يُعلّم النّاس بحقيقة اسم الله الأعظم، ولذلك يأذن الله له بالخطاب إلى الربّ كونه يعلم بسرّ الشفاعة أنّها لله جميعاً فيحاجّ ربّه في تحقيق النّعيم الأعظم وهو أن يكون الله راضياً في نفسه لكي يحقّق له النّعيم الأعظم، وكيف يرضى الله في نفسه؟ وذلك حتى يدخل عباده في رحمته، وذلك هو سرّ الخطاب في الشفاعة، ليس أنّه سيشفع بل سوف يحاجّ ربّه أن يحقّق له النّعيم الأعظم من جنّته، وبما أنّ عبده يخاطب ربّه في الخطاب بالقول الصواب وهو أن يحقّق له النّعيم الأعظم من جنّته ثمّ يرضى الله، فإذا رضي في نفسه تحقّقت الشفاعة من الله إلى الله فشفعت لهم رحمته من غضبه، إذاً العبد الذي يأذن الله له بالخطاب فقال صواباً إنّما يحاجّ ربّه أن يحقّق له النّعيم الأعظم من جنّته فيرضى، ولذلك لا تُغني عنهم شفاعة جميع ملائكة الله المقرّبين كونهم لا يعلمون بسرّ الشفاعة إلا بعد أن يأذن الله لمن يشاء ويرضى، فهنا يتبيّن للنّاس أجمعين حقيقة اسم الله الأعظم ولذلك خلقهم. ولذلك قال الله تعالى: {أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ شُفَعَاءَ ۚ قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلَا يَعْقِلُونَ ﴿٤٣﴾ قُل لِّلَّـهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا ۖ لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٤٤﴾} صدق الله العظيم.

وتجدون أنّ كلمة {وَلَا يَعْقِلُونَ} تأتي في مواضع يقصد بها الفهم والعلم. وقال الله تعالى: {يُحَرِّفُونَهُ مِن بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمْ يَعْلَمُونَ} صدق الله العظيم [البقرة:75].

وقال الله تعالى: {وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ ۖ وَمَا يَعْقِلُهَا إِلَّا الْعَالِمُونَ ﴿٤٣﴾} صدق الله العظيم [العنكبوت].

إذاً تبيّن لكم الآن المقصود من قول الله تعالى: {أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ شُفَعَاءَ ۚ قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلَا يَعْقِلُونَ ﴿٤٣﴾ قُل لِّلَّـهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا ۖ لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٤٤﴾} صدق الله العظيم. وأنّه حقاً يقصد بقوله تعالى: {وَلَا يَعْقِلُونَ}، أي: ولا يعقلون سرّ الشفاعة أنّها لله جميعاً فتشفع لعبيده رحمتُه من غضبه حين يحاجّه عبده أن يحقّق له النّعيم الأعظم، وذلك لأنّه علِم أنّ الله أرحم الراحمين مُتحسّرٌ في نفسه على عباده الذين ظلموا أنفسهم، وسبب حسرته عليهم في نفسه إنّما هو لأنّه أرحم الراحمين فلا يوجد من هو أرحم بعباده منه سبحانه! بل وعده الحقّ وهو أرحم الراحمين. وإنّما يحاجّ الذي علِم بسرّ الشفاعة في تحقيق اسم الله الأعظم وهو أن يرضى في نفسه فإذا رضي في نفسه تحقّقت الشفاعة، تصديقاً لقول الله تعالى: {وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّـهُ لِمَن يَشَاءُ وَيَرْضَىٰ ﴿٢٦﴾} صدق الله العظيم [النجم].

وسلامٌ على المرسَلين، والحمد لله ربِّ العالمين ..
أخو بني آدم في الدم من حواء وآدم عبد النّعيم الأعظم؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
__________________
اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..