الإمام ناصر محمد اليماني
19 - رمضان - 1435 هـ
16 - 07 - 2014 مـ
۲۵-تیر-۱۳۹۳ه.ش.
11:07 صباحاً
( بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى )
ـــــــــــــــــ

بیان بعضی از اسرار کتاب تا ذکری باشد برای خردمندان «شأن نزول سوره الانسان».

بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة أنبياء الله ورسله وآلهم المطهّرين من الشرك وجميع الذين لا يشركون بربّهم شيئاً في الأولين وفي الآخرين وفي الملأ الأعلى إلى يوم الدين، أمّا بعد
ای عزیزان من که درباره نذرعليّ بن أبي طالب صلّى الله عليه وآله وسلّم والصدِّيقة القدِّيسة فاطمة دختر محمدٍ رسول الله صلّى الله عليهم جميعاً وأسلّم تسليماً سؤال کرده‌اید، قصه را به اختصار آغاز می‌کنیم هرکس می‌خواهد ایمان بیاورد و هر کس که می‌خواهد نپذیرد.
بعد از بازگشت امام علی بن ابی طالب از غزوه بدر؛ فاطمة دختر رسول خدا محمد عليهما الصلاة والسلام به ایشان خبر داد برای مدت تقریبا سه ماه یا کمتر عادت ایشان قطع شده است و فرمود: اگر قطع عادت به سه ماه برسد وعادت نشوم یعنی باردارم. امام عليّ عليه الصلاة والسلام از این خبر خوش شادمان شدند وفرمودند: اگر روشن شد که شما باردار هستی؛ شاهد باش که نذر کرده‌ام برای خداوند سه روز روزه بگیرم. فاطمة دختر نبی فرمودند: من نیز مانند شما نذر می‌کنم چون دوسال از ازدواج ما گذشته و ما هنوز فرزندی نداریم و امیدواریم خداوند به ما فرزندانی پاک و طیب عطا نماید که پروردگار ما شنونده دعاهاست.

درهرصورت امام صدیق و صدیقة با خدای خود عهد بستند که با توجه به گذشت نزدیک دو سال از ازدواجشان؛ اگر ایشان باردار شود سه روز روزه بگیرند. در هر صورت خداوند از نزد خود با رحمت و مهربانی آن را تحقق داد لذا آنها قصد کردند به نذر خود وفا کنند و خداوند می‌خواست به آنها بیاموزد که انفاق در نزد او محبوب‌تر از روزه نافله است. پس روز اول را روزه گرفتند و زمانی که خواستند با خرما و قهوه افطار نمایند مسکینی درب خانه آنها را زد. آنها علاوه بر خرما و قهوه یک قرص بزرگ نان جو داشتند که می‌توانست گرسنگی دو نفر را رفع کند. به هرحال امام صدیق علی بن ابی طالب به صورت آن مسکین نگاهی کرده و قلبش به خاطر شدت گرسنگی او متالم شد و به صدیقه قدیسه فاطمة دختر محمد علیهم الصلاة و السلام فرمود: من نصف نان جو را که سهم من است در راه خدا به این مسکین می‌بخشم اما تو قسمت خود را بخور چون باردار هستی و جنین به غذا نیاز دارد. اما فرزند نبی پاسخ دادند: هیهات! من برای حب و قرب به خداوند با تو رقابت می‌کنم، پس من هم نصف دیگر را که سهم من است به او می‌دهم. پس قرص کامل نان را بی آنکه چیزی از آن کم کنند به مسکین دادند در حالی که در آن لحظه نفس آن دو بزرگوار به خاطر گرسنگی ناشی از روزه به شدت به غذا نیاز داشته و غذا را دوست می‌داشت. به راستی که نمی‌توانم فتوا بدهم که فاطمة علیها الصلاة و السلام آن شب نان دیگری برای خودشان نپخت. چون عقل و منطق می‌گوید که آنها با شکم گرسنه نخوابیده‌اند. من از امیال شما پیروی نمی‌کنم؛ مگر آنچه که در گذشته رخ داده است.
در هر صورت؛ روز دوم را روزه گرفتند و زمانی که وقت خوردن خرما و قهوه فرا رسید؛ یتیمی در خانه آنها را زد. امام علی علیه الصلاة و السلام به در خانه رفتند و یتیمی را یافتند که از گرسنگی درد می‌کشید. پس به فاطمة صدیقة دختر محمد علیهم الصلاة و السلام فرمودند: من نصف نان را که سهم من است به این یتیم می‌دهم؛ اما شما نصف سهم خود را بخور چون گرسنگی و کمبود غذا بر جنین اثر می‌گذارد و نصف نان این یتیم را سیر می‌کند. ایشان فرمود: هیهات! من نیز در راه حب و قرب خداوند با تو رقابت کرده و نصف دیگر را به یتیم می‌دهم . پس قرص کامل نان جو را به یتیم دادند و او شادمان و مسرور از آنجا رفت.
در هر حال روز سوم را روزه گرفتند و درست در زمان خوردن خرما و قهوه، کسی درب خانه شان را زد. در حالی که با تبسم می‌خندیدند به یکدیگر نگاه کردند و دانستند این امتحانی از جانب خداوند است. پس امام صدیق علی بن ابی طالب برخاست به درب منزل رفت و یکی از اسرای غزوه بدر را که به علت نا امیدی از توان خانواده‌اش برای پرداخت فدیه با منت آزاد شده بود را در آنجا دید. (اشاره به آیه کریمه{ فَإِذا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّى إِذَا أَثْخَنتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَإِمَّا فِدَاءً حَتَّى تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا}) خانواده اسیر مالی نداشتند که به صاحب او بپردازند وبرای من روشن است که رها کننده اسیر درغزوه بدر حضور داشته اما در زمره دنیا طلبان بوده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{مِنكُم مَّن يُرِيدُ الدُّنْيَا وَمِنكُم مَّن يُرِيدُ الآخِرَةَ}صدق الله العظيم [آل عمران:۱۵۲].
بعد از آن که از گرفتن فدیه برای آزاد سازی این اسیر قریشی مأیوس و از غذا دادن او خسته می‌شود؛ زمانی که وقت طعام می‌رسد، اسیر به او می‌گوید:"من گرسنه‌ام شام را زودتر می‌خواهم" و آن مرد در جواب می‌گوید:" آزادی برو" .اسیر با اینکه گرسنه بوده است با خوشحالی بلافاصله از آنجا دور می‌شود تا مبادا مرد از تصمیم خود بازگردد.
به هرحال؛ اسیر به در خانه امام علی بن ابی طالب رسیده و در می‌زند و همان طور که پیش از این گفتیم آنها با خنده به یکدیگر نگاه می‌کنند و می‌دانند و مطمئن هستند که گرسنه جدیدی پشت در است و آنها بی شک و تردید در معرض امتحان الهی قرار گرفته‌اند. به هر حال امام علی بن ابی طالب علیه الصلاة و السلام برخاسته و در را باز می‌کنند و اسیری را می‌یابند که ازگرسنگی می‌نالد. پس امام علی بن ابی طالب علیه الصلاة و السلام می‌گوید: من نصف قرص نان راکه سهم من است به خاطر خدا و برای قرب او می‌دهم اما شما باید سهم خود را بخوری تا جنین از کمبود غذا صدمه نبیند. فاطمه دختر محمد علیهم الصلاة و السلام گفت: اما من از کسانی هستم که خداوند در باره‌شان فرموده است:
{يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا}صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷]
همین طور فاطمه دختر محمد گفت : خدا را شاهد می‌گیرم که من سهم خود را به خاطر خدا می‌دهم علی رغم اینکه خودم از شدت گرسنگی به آن غذا علاقه دارم.‌‌‏ پس امام علی علیه الصلاة و السلام قرص کامل نان جو را به اسیر دادند. سپس هر دوی آنها علی و فاطمه و (در حالی که ) به شدت گرسنه بودند به خانه محمد رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم رفتند تا برای شام به ایشان بپیوندند. زمانی که به درب خانه رسیده و در زدند، نبی علیه الصلاة و السلام به یکی از همسرانشان فرمودند در را بروی گرسنگان؛ علی و فاطمه که صلوات خداوند و فرشتگانش بر آنان باد باز کنید . همسر ایشان در را باز کرده و علی و فاطمه داخل شده و به حضور نبی که سلام و صلوات بر همه آنان باد رسیدند. نگاه نبی که به ایشان افتاد لبخند زده و سپس با صدای بلند خندیدند و نبی عادت نداشتند که قهقهه بزنند. دهشت آنها را فرا گرفت و گفتند: یا نبی صلوات و سلام خداوند بر تو باد؛ چه چیزی باعث خنده شما شده است؟ ایشان در جواب فرمودند : خداوند و رسول او جبریل علیه الصلاة و السلام به من خبر داده‌اند که طی این سه روز چه اتفاقی برای شما پیش آمده است. شما عقبه را پشت سر گذاشتید و از جانب خداوند بشارت بهشت برایتان آمده است و درشأن شما قرآنی (سوره ای از قران ) نازل شده که تا روز قیامت خوانده خواهد شد. خداوند بر نبی خود سوره‌ای را نازل کرده است که تنزیل آن همین الان یکجا صورت گرفته و ذکر کاری که شما کرده‌اید در آن رفته است ای گرسنگان. گفتند نبی خداوند که سلام و صلوات بر تو باد به سوره‌ای که به شما نازل شده است گوش می دهیم. ایشان فرمودند، خداوند تعالی می‌فرماید:
{َهلْ أَتَى عَلَى الْإِنْسَانِ حِينٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُنْ شيئاً مَذْكُورًا (۱) إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَبْتَلِيهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعًا بَصِيرًا (۲) إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا (3۳) إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَلَاسِلَ وَأَغْلَالًا وَسَعِيرًا (۴) إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا (۵) عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفْجِيرًا (۶) يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا (۷) وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا (۸) إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا (۹) إِنَّا نَخَافُ مِنْ رَبِّنَا يَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِيرًا (۱۰) فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَلِكَ الْيَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا (۱۱) وَجَزَاهُمْ بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِيرًا (۱۲) مُتَّكِئِينَ فِيهَا عَلَى الْأَرَائِكِ لَا يَرَوْنَ فِيهَا شَمْسًا وَلَا زَمْهَرِيرًا (۱۳) وَدَانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلَالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِيلًا (۱۴) وَيُطَافُ عَلَيْهِمْ بِآَنِيَةٍ مِنْ فِضَّةٍ وَأَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِيرَ (۱۵) قَوَارِيرَ مِنْ فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِيرًا (۱۶) وَيُسْقَوْنَ فِيهَا كَأْسًا كَانَ مِزَاجُهَا زَنْجَبِيلًا (۱۷) عَيْنًا فِيهَا تُسَمَّى سَلْسَبِيلًا(۱۸)وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَنْثُورًا (۱۹) وَإِذَا رَأَيْتَ ثمّ رَأَيْتَ نَعِيمًا وَمُلْكًا كَبِيرًا (۲۰) عَالِيَهُمْ ثِيَابُ سُنْدُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِنْ فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا (۲۱) إِنَّ هَذَا كَانَ لَكُمْ جَزَاءً وَكَانَ سَعْيُكُمْ مَشْكُورًا (۲۲) إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآَنَ تَنْزِيلًا (۲۳) فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آَثِمًا أَوْ كَفُورًا (۲۴) وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ بُكْرَةً وَأَصِيلًا (۲۵) وَمِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا (۲۶) إِنَّ هَؤُلَاءِ يُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَيَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ يَوْمًا ثَقِيلًا (۲۷) نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِيلًا (۲۸) إِنَّ هَذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلًا (۲۹) وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا(۳۰)يُدْخِلُ مَنْ يَشَاءُ فِي رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمِينَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (۳۱)}صدق الله العظيم [الإنسان]

سپس نبی بشارتی را که جبریل از جانب خداوند و پروردگار عالمیان آورده بود را به آنان داد. خداوند بشارت امام علیم حسین بن علی را به آنان داد که امام مهدی از ذریه او خواهد بود .کسی که خداوند علم کتاب را به او عطا خواهد کرد و او زمین را همان گونه که از جور و ظلم پر شده است از عدل لبریز خواهد ساخت و خداوند با او نور خود را کامل می‌گرداند ولو مجرمان از ظهور او اکراه داشته باشند.
و بیان حق این فرموده خداوند تعالی را بدانید : ِ
{إنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآَنَ تَنْزِيلًا (۲۳)}صدق الله العظيم
منظور خداوند از تنزیل قران در اینجا ، نازل شدن یک جای تمام این سوره است؛ منظور این نیست که تمام قرآن یک جا نازل شده است. این را به شما آموختیم تا تصور نکنید در فرموده خداوند تعالی تناقض وجود دارد که می‌فرماید:
{وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَيْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً وَاحِدَةً ۚ كَذَٰلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤَادَكَ ۖ وَرَتَّلْنَاهُ تَرْتِيلًا (۳۲)وَلَا يَأْتُونَكَ بِمَثَلٍ إِلَّا جِئْنَاكَ بِالْحَقِّ وَأَحْسَنَ تَفْسِيرًا (۳۳)}صدق الله العظيم [الفرقان].
ومنظور خداوند تعالی از این فرموده :{وَرَتَّلْنَاهُ تَرْتِيلًا} این است که کم کم و به تدریج.
در هر حال ابو محمد که سؤال کرده‌ای، بدان که حتی اگر تاریخ تولد پدرم امام حسین علی علیه الصلاة و السلام را هم می‌دانستم آن را نه در دوران گفتگوی قبل از ظهور و نه بعد از ظهور به کسی خبر نمی‌دادم تا مبادا تاریخ دوباره تکرار شده و تولد ائمه و انبیاء عید گرفته شود و هربار به مناسبت آن در حق آنها مبالغه شده و به جای خداوند خوانده شوند.
وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
أخوكم الإمام المهدي ناصر محمد اليماني