ئیمام مەهدی ناصر محمد یەمانی
04 - ربيع الأول - 1442 ک
21 - 10 - 2020 م
01:03 ئێوارە
( بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى )
وەڵامی بەحەق: ئایا سزا لادەچێت بە دوعاو پاڕانەوە لەساتی ڕوودانەکەی؟..
بسم الله الرحمن الرحيم والصلاة والسلام على كافة الأنبياء والمُرسَلين من أوّلهم إلى خاتمهم النبيّ الأمّيّ محمدٍ رسول الله، لا نُفرّق بين أحدٍ من رسله ونحن له مسلمون، أما بعد..
سەلامی اللە و ڕەحمەت و بەرەکەتەکەیتان لەسەربێت خۆشەویستەکەم لەبەر اللە ئەی ئەو پرسیارکارەی کەوا دەڵێی: (ئایا سزا لادەچێت لەساتی ڕوودانەکەیدا بە دوعاو پاڕانەوە؟) جا وەڵامەکەی بۆت لێدەگەڕێین ڕاستەوخۆ لە پەروەردگارەوە، اللە ی گەورە فەرموویەتی: { فَلَوْلَا كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلَّا قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ }[يونس:٩٨].
واتە/ جا ده‌بوایه خه‌ڵکی ئه‌و شارو شارۆچکانه‌ی هه‌ڕه‌شه‌یان لێکرابوو باوه‌ڕیان بهێنایه و باوه‌ڕه‌که‌یان سوود به‌خش بوایه بۆیان(لەکاتی ڕوودانی سزاکەدا) به‌ڵام باوه‌ڕی هیچ کامیان سوودی پێنه‌گه‌یاندن جگه له قه‌ومی یونس نه‌بێت کاتێک که باوه‌ڕیان هێنا سزای سه‌رشۆڕیمان له ژیانی دنیادا له‌سه‌ر هه‌ڵگرتن و تا ماوه‌یه‌ک له نازو نیعمه‌ت به‌هره‌وه‌رمان کردن.
وە اللە ی گەورە فەرموویەتی: { فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ ﴿١٠﴾يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ﴿١١﴾ رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿١٢﴾ أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ ﴿١٣﴾ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ ﴿١٤﴾ إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ ﴿١٥﴾ يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ ﴿١٦﴾ } صدق الله العظيم[الدخان].
واتە/ جا چاوه‌ڕێی ڕۆژێک بکه که دوکه‌ڵێکی ئاشکرا له ئاسمانەوە دێت (١٠) هه‌موو خه‌ڵکی ده‌گرێته‌وه بۆیه به‌ده‌م ئازاره‌وه ده‌ڵێن ئه‌مه سزاو ئازارێکی به ئێشه (١١) ئینجا به‌ناچاری دان ده‌نێن و ده‌ڵێن په‌روه‌ردگارا تۆ ئه‌م سزاو ئازاره‌مان له کۆڵ بکه‌ره‌وه‌و لێ لابدە بێگومان ئێمه باوه‌ڕدارین (١٢) ئایا چۆن و له‌کوێ ئه‌وانه ئامۆژگاری ویاداوه‌ری وه‌رده‌گرن له‌کاتێکدا (کاتی خۆی) پێغه‌مبه‌رێک ونێردراوێكی ئاشکرایان بۆ ڕه‌وانه کرابوو (١٣) پاشان پشتیان تێکرد و وتیان فێرکراوێکی شێته (١٤) ئێمه که‌مێک سزاو ئازارتان لێ لادەدەین بێگومان دواتر ده‌چنه‌وه دۆخی جاران (١٥) ڕۆژێک دێت هه‌ڵمه‌تی گه‌وره‌ی خۆمان ده‌به‌ین (كه‌هه‌ڵسانی قیامه‌ته)و ئێمه به‌دڵنیایی یه‌وه تۆڵه‌سێنه‌رین له سته‌مکاران (١٦).
وەبەڵێ هەرگیز ئەوە بەدی ناکەی کەوا بۆ سوننەتی اللە گۆڕینەوەیەک هەبێت لە ڕێساو سوننەتەکانی سزا لە کتێبدا بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی گەورە: { وَكَمْ قَصَمْنَا مِن قَرْيَةٍ كَانَتْ ظَالِمَةً وَأَنشَأْنَا بَعْدَهَا قَوْمًا آخَرِينَ﴿١١﴾ فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنَا إِذَا هُم مِّنْهَا يَرْكُضُونَ ﴿١٢﴾ لَا تَرْكُضُوا وَارْجِعُوا إِلَىٰ مَا أُتْرِفْتُمْ فِيهِ وَمَسَاكِنِكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْأَلُونَ ﴿١٣﴾قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ﴿١٤﴾ فَمَا زَالَت تِّلْكَ دَعْوَاهُمْ حَتَّىٰ جَعَلْنَاهُمْ حَصِيدًا خَامِدِينَ﴿١٥﴾ وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاءَ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ ﴿١٦﴾ } صدق الله العظيم [الأنبياء].
واتە/ چه‌نده‌ها ئاوەدانیمان کاول کرد که خه‌ڵکه‌که‌ی سته‌مکار بوون و به‌دوایاندا گه‌لانی ترمان هێناوه‌ته مه‌یدانه‌وه (11) جا کاتێک ئه‌وانه هه‌ستیان کردووه که تۆڵه و سزای ئێمه به‌ره‌و ڕوویان هاتووه و نزیکه یه‌خه‌یان بگرێت ئه‌وه ده‌ست به‌جێ ڕایان کردووه لێی و سه‌ریان لێشێواوه (12) ) ئه‌وسا پێیان وتراوه ڕامه‌که‌ن و بگه‌ڕێنه‌وه بۆ ئه‌و ڕابواردنه و بۆ ئه‌و ماڵ و حاڵه‌ی که تیایدا ده‌ژیان بۆ ئه‌وه‌ی پرس و ڕاتان پێ بکرێت و کارێک یان ئیشێک چاوه‌ڕێتان بکات (13) ئه‌وسا ده‌یانوت هاوار بۆ ئێمه به‌ڕاستی ئێمه سته‌مکار بووین (14) جا به‌رده‌وام هه‌ر ئه‌وه قسه‌یانه هه‌تا هه‌موویانمان دروێنه و خامۆش کرد (15) وە ئێمه ئاسمان و زه‌وی و هه‌رچیش له نێوانیاندایه به گاڵتهو بۆ یاری (بێ مه‌به‌ست) دروستمان نه‌کردووه (16).
جا ئێستا بۆ بەیان و ڕوونکزدنەوەی حەقی ئەو فەرموودەیەی اللە ی گەورە: { قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ﴿١٤﴾ فَمَا زَالَت تِّلْكَ دَعْوَاهُمْ حَتَّىٰ جَعَلْنَاهُمْ حَصِيدًا خَامِدِينَ ﴿١٥﴾ } صدق الله العظيم.
واتە/ ئه‌وسا ده‌یانوت هاوار بۆ ئێمه به‌ڕاستی ئێمه سته‌مکار بووین (14) جا به‌رده‌وام هه‌ر ئه‌وه قسه‌یانه هه‌تا هه‌موویانمان دروێنه و خامۆش کرد (15).
ئەوە بەو مانایەی هەر ئەوە داواو پاڕانەوەکەی ئەوان بووە کەوا بریتیە لە دان نان بە ستەمەکەیان بەڵام ئەوان داوای ڕەحمەتەکەیان نەکردووە هەتا هەموویانی دروێنەو خامۆش کردووە؛ لەبەرئەوەی ئیمان هێنان بە اللە بەتەنهاو دان نانیان بە ستەمەکەیان هەرگیز سودیان پێ ناگەیەنێت ئەگەر بێتو داوای دوعاو پاڕانەوەی ڕەحمەتەکەی لەگەڵدا نەبێت جا بڵێن: "ربّنا ظلمنا أنفسنا وإن لم تغفر لنا وترحمنا لنكونَنّ من الخاسرين" "پەروەردگارمان ئێمە ستەممان لە خۆمان کرد وەئەگەر تۆ لێمان خۆشنەبی و ڕەحممان پێ نەکەی و بەزەییت پێماندا نەیەتەوە ئەوا بەڕاستی لە دۆڕاوانین"؛ جا ئەوە دان نانە بەوەی کەوا هیچیان بۆ نیە تەنها ڕەحمەتەکەی اللە ی ارحم الراحمینی لەهەموو میهرەبانان میهرەبانتر نەبێت لەبەرئەوەی حوجەو بەڵگەیان بەسەردا جێبەجێ بوو جا هەرگیز بەتەنها ئیمان هێنان و دان نان بە ستەمەکەیان لەنەفسی خۆیان سودیان پێناگەیەنێت ئەگەر بێتو لەگەڵ ئەوەدا دوعاو پاڕانەوەکەیان بۆ پەروەردگارەکەیان لەگەڵدا نەبێت بەحەقی ڕەحمەت و میهرەبانیەکەی کەوا لەسەر نەفسی خۆی نووسیویەتی، جا گومانی چی دەبەی کەوا هۆکاری لاچوونی سزاکە لەسەر گەلی پێغەمبەری اللە یونس چی بووبێت تەنها ئەوە نەبێت کەوا ئەوان لەساتی ڕوودانی سزاکەدا دانیان نا بە ستەمکردنەکەیان لەنەفسی خۆیان جا بەندەیەک لەبەندە چاکەکارەکانی اللە فێری ئەوەی کردن کەوا داوای ڕەحمەت و میهرەبانیەکەی اللە بکەن؟ جا لەپاش ئەوە داوای لە اللە کرد بەحەقی ئەو ڕەحمەت و میهرەبانیەی کەوا لەسەر نەفسی خۆی نووسیویەتی بەوەی کەوا لێیان خۆشبێت و ڕەحمیان پێبکات وەعدو بەڵێنەکەشی حەقە بە وەڵامدانەوەی دوعاو پاڕانەوە بەڕاستی ئەو ارحم الراحمینی لەهەموو میهرەبانان میهرەبانترە، سەرەڕای ئەوەی کەوا ئەو سوننەت و ڕێسای سزایەشیان بۆ هات کەوا بەتنها ئیمان هێنان سودی نابێت لەساتی ڕوودانی سزاکە وە دان نانیش سودی نابێت بەوەی کەوا ئەوان ستەمیان لەنەفسی خۆیان کردووە ئەگەر بێتو لەگەڵ ئەوەدا داوای ڕەحمەتەکەی اللە نەکرێت وەعدو بەڵێنەکەشی حەقەو ارحم الراحمینی لەهەموو میهرەبانان میهرەبانترە؛ وەلەوەشدا نهێنی لاچوونی سزایە سەرشۆڕکەرەکە لە گەلەکەی پێغەمبەری اللە یونس عليه الصلاة والسلام دێتەجێ، جا ئەوان بەدوعاو پاڕانەوە بۆلای پەروەردگارەکەیان (سزاکەیان) گۆڕی بەوەی کەوا داوایان کرد ڕەحمیان پێبکات وەعدو بەڵێنەکەشی حەقەو بەڕاستی ئەو ارحم الراحمینی لەهەموو میهرەبانان میهرەبانترە، وەهەر لەبەر ئەوەش سوننەت و ڕێسای سزاکەیان گۆڕی لەکتێبدا جا اللە وەڵامی دانەوە بەڕاستی اللە ش بەتوانایە بەسەر هەموو شتێکدا، بەپشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی گەورە: { فَلَوْلَا كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلَّا قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ }[يونس:98].
واتە/ جا ده‌بوایه خه‌ڵکی ئه‌و شارو شارۆچکانه‌ی هه‌ڕه‌شه‌یان لێکرابوو باوه‌ڕیان بهێنایه و باوه‌ڕه‌که‌یان سوود به‌خش بوایه بۆیان(لەکاتی ڕوودانی سزاکەدا) به‌ڵام باوه‌ڕی هیچ کامیان سوودی پێنه‌گه‌یاندن جگه له قه‌ومی یونس نه‌بێت کاتێک که باوه‌ڕیان هێنا سزای سه‌رشۆڕیمان له ژیانی دنیادا له‌سه‌ر هه‌ڵگرتن و تا ماوه‌یه‌ک له نازو نیعمه‌ت به‌هره‌وه‌رمان کردن.
ئەمە لەبەرئەوەی اللە بەسەر هەموو شتێکدا بەتوانایە وەڵامی داوای داواکار دەداتەوە کاتێک داوای لێکردو پاڕایەوە لێی بە دڵسۆزی بۆی لەدوعاو پاڕانەوەکەدا بەوەی کەوا هیچ شتێکیان نیە تەنها ڕەحم و میهرەبانیەکەی ئەو نەبێت، بەڵکو هەتا تەنانەت دەتوانن بەوەی کەوا سزای هەڵسانی قیامەتیش لابدەن لەساتی ڕوودانەکەیدا ئەگەر هاتوو پاڕانەوە بەملکەچبوون بۆ لای اڵلە بەدڵسۆزی بۆی لە دوعاو پاڕانەوەکەدا بەدان نان بە ستەمەکەیان لەنەفسی خۆیان بە هەبوونی بیروباوەڕی ڕەحمەتەکەی اللە ی ارحم الراحمینی لەهەموو میهرەانان میهرەبانتر جا داوای ڕەحمەتەکەی لێبکەن وەعدو بەڵێنەکەشی حەقەو هەر ئەو ارحم الراحمینی لەهەموو میهرەبانان میهرەبانترە، جا هەتا تەنانەت بەداواکردنی ڕەحمەتەکەی سزای هەڵسانی قیامەتیش لادەدات لەساتی ڕوودانەکەی جا دوای دەخات بۆ ئەوکاتەی کەوا اللە خۆی دەیەوێت، اللە ی گەورەش فەرموویەتی: { قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ أَغَيْرَ اللَّهِ تَدْعُونَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٤٠﴾ بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِن شَاءَ وَتَنسَوْنَ مَا تُشْرِكُونَ﴿٤١﴾ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ ﴿٤٢﴾ } صدق الله العظيم [الأنعام].
واته/ بڵێ هه‌واڵم بده‌نێ ئه‌گه‌ر هاتوو سزاو تۆڵه‌ی اللە یه‌خه‌تان پێبگرێت یان قیامه‌ت یه‌خه‌تان پێ بگرێت هاناو هاوار بۆ که‌سێک ده‌به‌ن جگه له اللە ئه‌گه‌ر ئێوه ڕاستگۆن که غه‌یری اللە فریاتان ده‌که‌وێت (٤٠) هه‌ر هاناو هاوار بۆ ئه‌و زاته ده‌به‌ن ئه‌ویش به‌ڵاو ناخۆشیه‌کانتان له‌سه‌ر لاده‌بات ئه‌گه‌ر بیه‌وێت جا له‌وکاته‌دا هه‌ر شتێک که به هاوه‌ڵ شه‌ریکی ئه‌و زاته‌ی داده‌نێن، له‌بیری ده‌كه‌ن (٤١) سوێند بێت بێگومان ئێمه پێش تۆ پێغه‌مبه‌رانی زۆرمان ڕه‌وانه کردووه بۆ سه‌ر قه‌وم و گه‌لانی تر (جا کاتێک سه‌رکه‌ش و یاخی بوون) تووشی تاڵاوو به‌ڵاو ته‌نگانه‌مان کردن بۆ ئه‌وه‌ی بگەڕێنەوەو لێمان بپاڕینه‌وه‌و بلاڵێنه‌وه (بەدڵسۆزی) (42).
جا ئێمە مەتەڵمان نیە لەفەتوایەکاندا لەدینەکەی اللە پەناش دەگرین بە اللە بەوەی کەوا لە نەزان و نەفامەکان بین! بەڵکو بەحەق فەتوا دەدەین وەبانگەواز دەکەین بۆ لای ڕێگای اللە ی بەدەسەڵاتی شایستەی سوپاسگوزاری لەسەر بەرچاوڕوونی بەبەڵگەوە لەلایەن اللە بە بەیان و ڕوونکردنەوەی حەق بۆ قورئانی خاوەن ڕێزو شکۆ، جا لە سوپاسگوزاران بە خۆشەویستەکەم لەبەر اللە، وەلەوەیە کەوا تۆ بەسەر بەیان و ڕوونکردنەوەکانی ئیمام مەهدی ئاگادار نەبووبیت تەنها کەمێکی نەبێت، جا پرسیار لەوانە بکە کەوا ڕۆچوون لە زانستی بەیان و ڕوونکردنەوەکان ئەوان وەڵامی پرسیارەکەت بۆ دەهێنن لە دەریای بەیان و ڕوونکردنەوەکانی ئیمام مەهدی ناصر محمد یەمانی، وسلامٌ على المُرسَلين، والحمدُ للهِ ربِّ العالمين..
خەلیفەی اللە و بەندەکەی ئیمام مەهدی ناصر محمد یەمانی.
______________
04 - ربيع الأول - 1442 ک
21 - 10 - 2020 م
01:03 ئێوارە
( بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى )
وەڵامی بەحەق: ئایا سزا لادەچێت بە دوعاو پاڕانەوە لەساتی ڕوودانەکەی؟..
بسم الله الرحمن الرحيم والصلاة والسلام على كافة الأنبياء والمُرسَلين من أوّلهم إلى خاتمهم النبيّ الأمّيّ محمدٍ رسول الله، لا نُفرّق بين أحدٍ من رسله ونحن له مسلمون، أما بعد..
سەلامی اللە و ڕەحمەت و بەرەکەتەکەیتان لەسەربێت خۆشەویستەکەم لەبەر اللە ئەی ئەو پرسیارکارەی کەوا دەڵێی: (ئایا سزا لادەچێت لەساتی ڕوودانەکەیدا بە دوعاو پاڕانەوە؟) جا وەڵامەکەی بۆت لێدەگەڕێین ڕاستەوخۆ لە پەروەردگارەوە، اللە ی گەورە فەرموویەتی: { فَلَوْلَا كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلَّا قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ }[يونس:٩٨].
واتە/ جا ده‌بوایه خه‌ڵکی ئه‌و شارو شارۆچکانه‌ی هه‌ڕه‌شه‌یان لێکرابوو باوه‌ڕیان بهێنایه و باوه‌ڕه‌که‌یان سوود به‌خش بوایه بۆیان(لەکاتی ڕوودانی سزاکەدا) به‌ڵام باوه‌ڕی هیچ کامیان سوودی پێنه‌گه‌یاندن جگه له قه‌ومی یونس نه‌بێت کاتێک که باوه‌ڕیان هێنا سزای سه‌رشۆڕیمان له ژیانی دنیادا له‌سه‌ر هه‌ڵگرتن و تا ماوه‌یه‌ک له نازو نیعمه‌ت به‌هره‌وه‌رمان کردن.
وە اللە ی گەورە فەرموویەتی: { فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ ﴿١٠﴾يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ﴿١١﴾ رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿١٢﴾ أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ ﴿١٣﴾ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ ﴿١٤﴾ إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ ﴿١٥﴾ يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ ﴿١٦﴾ } صدق الله العظيم[الدخان].
واتە/ جا چاوه‌ڕێی ڕۆژێک بکه که دوکه‌ڵێکی ئاشکرا له ئاسمانەوە دێت (١٠) هه‌موو خه‌ڵکی ده‌گرێته‌وه بۆیه به‌ده‌م ئازاره‌وه ده‌ڵێن ئه‌مه سزاو ئازارێکی به ئێشه (١١) ئینجا به‌ناچاری دان ده‌نێن و ده‌ڵێن په‌روه‌ردگارا تۆ ئه‌م سزاو ئازاره‌مان له کۆڵ بکه‌ره‌وه‌و لێ لابدە بێگومان ئێمه باوه‌ڕدارین (١٢) ئایا چۆن و له‌کوێ ئه‌وانه ئامۆژگاری ویاداوه‌ری وه‌رده‌گرن له‌کاتێکدا (کاتی خۆی) پێغه‌مبه‌رێک ونێردراوێكی ئاشکرایان بۆ ڕه‌وانه کرابوو (١٣) پاشان پشتیان تێکرد و وتیان فێرکراوێکی شێته (١٤) ئێمه که‌مێک سزاو ئازارتان لێ لادەدەین بێگومان دواتر ده‌چنه‌وه دۆخی جاران (١٥) ڕۆژێک دێت هه‌ڵمه‌تی گه‌وره‌ی خۆمان ده‌به‌ین (كه‌هه‌ڵسانی قیامه‌ته)و ئێمه به‌دڵنیایی یه‌وه تۆڵه‌سێنه‌رین له سته‌مکاران (١٦).
وەبەڵێ هەرگیز ئەوە بەدی ناکەی کەوا بۆ سوننەتی اللە گۆڕینەوەیەک هەبێت لە ڕێساو سوننەتەکانی سزا لە کتێبدا بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی گەورە: { وَكَمْ قَصَمْنَا مِن قَرْيَةٍ كَانَتْ ظَالِمَةً وَأَنشَأْنَا بَعْدَهَا قَوْمًا آخَرِينَ﴿١١﴾ فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنَا إِذَا هُم مِّنْهَا يَرْكُضُونَ ﴿١٢﴾ لَا تَرْكُضُوا وَارْجِعُوا إِلَىٰ مَا أُتْرِفْتُمْ فِيهِ وَمَسَاكِنِكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْأَلُونَ ﴿١٣﴾قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ﴿١٤﴾ فَمَا زَالَت تِّلْكَ دَعْوَاهُمْ حَتَّىٰ جَعَلْنَاهُمْ حَصِيدًا خَامِدِينَ﴿١٥﴾ وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاءَ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ ﴿١٦﴾ } صدق الله العظيم [الأنبياء].
واتە/ چه‌نده‌ها ئاوەدانیمان کاول کرد که خه‌ڵکه‌که‌ی سته‌مکار بوون و به‌دوایاندا گه‌لانی ترمان هێناوه‌ته مه‌یدانه‌وه (11) جا کاتێک ئه‌وانه هه‌ستیان کردووه که تۆڵه و سزای ئێمه به‌ره‌و ڕوویان هاتووه و نزیکه یه‌خه‌یان بگرێت ئه‌وه ده‌ست به‌جێ ڕایان کردووه لێی و سه‌ریان لێشێواوه (12) ) ئه‌وسا پێیان وتراوه ڕامه‌که‌ن و بگه‌ڕێنه‌وه بۆ ئه‌و ڕابواردنه و بۆ ئه‌و ماڵ و حاڵه‌ی که تیایدا ده‌ژیان بۆ ئه‌وه‌ی پرس و ڕاتان پێ بکرێت و کارێک یان ئیشێک چاوه‌ڕێتان بکات (13) ئه‌وسا ده‌یانوت هاوار بۆ ئێمه به‌ڕاستی ئێمه سته‌مکار بووین (14) جا به‌رده‌وام هه‌ر ئه‌وه قسه‌یانه هه‌تا هه‌موویانمان دروێنه و خامۆش کرد (15) وە ئێمه ئاسمان و زه‌وی و هه‌رچیش له نێوانیاندایه به گاڵتهو بۆ یاری (بێ مه‌به‌ست) دروستمان نه‌کردووه (16).
جا ئێستا بۆ بەیان و ڕوونکزدنەوەی حەقی ئەو فەرموودەیەی اللە ی گەورە: { قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ﴿١٤﴾ فَمَا زَالَت تِّلْكَ دَعْوَاهُمْ حَتَّىٰ جَعَلْنَاهُمْ حَصِيدًا خَامِدِينَ ﴿١٥﴾ } صدق الله العظيم.
واتە/ ئه‌وسا ده‌یانوت هاوار بۆ ئێمه به‌ڕاستی ئێمه سته‌مکار بووین (14) جا به‌رده‌وام هه‌ر ئه‌وه قسه‌یانه هه‌تا هه‌موویانمان دروێنه و خامۆش کرد (15).
ئەوە بەو مانایەی هەر ئەوە داواو پاڕانەوەکەی ئەوان بووە کەوا بریتیە لە دان نان بە ستەمەکەیان بەڵام ئەوان داوای ڕەحمەتەکەیان نەکردووە هەتا هەموویانی دروێنەو خامۆش کردووە؛ لەبەرئەوەی ئیمان هێنان بە اللە بەتەنهاو دان نانیان بە ستەمەکەیان هەرگیز سودیان پێ ناگەیەنێت ئەگەر بێتو داوای دوعاو پاڕانەوەی ڕەحمەتەکەی لەگەڵدا نەبێت جا بڵێن: "ربّنا ظلمنا أنفسنا وإن لم تغفر لنا وترحمنا لنكونَنّ من الخاسرين" "پەروەردگارمان ئێمە ستەممان لە خۆمان کرد وەئەگەر تۆ لێمان خۆشنەبی و ڕەحممان پێ نەکەی و بەزەییت پێماندا نەیەتەوە ئەوا بەڕاستی لە دۆڕاوانین"؛ جا ئەوە دان نانە بەوەی کەوا هیچیان بۆ نیە تەنها ڕەحمەتەکەی اللە ی ارحم الراحمینی لەهەموو میهرەبانان میهرەبانتر نەبێت لەبەرئەوەی حوجەو بەڵگەیان بەسەردا جێبەجێ بوو جا هەرگیز بەتەنها ئیمان هێنان و دان نان بە ستەمەکەیان لەنەفسی خۆیان سودیان پێناگەیەنێت ئەگەر بێتو لەگەڵ ئەوەدا دوعاو پاڕانەوەکەیان بۆ پەروەردگارەکەیان لەگەڵدا نەبێت بەحەقی ڕەحمەت و میهرەبانیەکەی کەوا لەسەر نەفسی خۆی نووسیویەتی، جا گومانی چی دەبەی کەوا هۆکاری لاچوونی سزاکە لەسەر گەلی پێغەمبەری اللە یونس چی بووبێت تەنها ئەوە نەبێت کەوا ئەوان لەساتی ڕوودانی سزاکەدا دانیان نا بە ستەمکردنەکەیان لەنەفسی خۆیان جا بەندەیەک لەبەندە چاکەکارەکانی اللە فێری ئەوەی کردن کەوا داوای ڕەحمەت و میهرەبانیەکەی اللە بکەن؟ جا لەپاش ئەوە داوای لە اللە کرد بەحەقی ئەو ڕەحمەت و میهرەبانیەی کەوا لەسەر نەفسی خۆی نووسیویەتی بەوەی کەوا لێیان خۆشبێت و ڕەحمیان پێبکات وەعدو بەڵێنەکەشی حەقە بە وەڵامدانەوەی دوعاو پاڕانەوە بەڕاستی ئەو ارحم الراحمینی لەهەموو میهرەبانان میهرەبانترە، سەرەڕای ئەوەی کەوا ئەو سوننەت و ڕێسای سزایەشیان بۆ هات کەوا بەتنها ئیمان هێنان سودی نابێت لەساتی ڕوودانی سزاکە وە دان نانیش سودی نابێت بەوەی کەوا ئەوان ستەمیان لەنەفسی خۆیان کردووە ئەگەر بێتو لەگەڵ ئەوەدا داوای ڕەحمەتەکەی اللە نەکرێت وەعدو بەڵێنەکەشی حەقەو ارحم الراحمینی لەهەموو میهرەبانان میهرەبانترە؛ وەلەوەشدا نهێنی لاچوونی سزایە سەرشۆڕکەرەکە لە گەلەکەی پێغەمبەری اللە یونس عليه الصلاة والسلام دێتەجێ، جا ئەوان بەدوعاو پاڕانەوە بۆلای پەروەردگارەکەیان (سزاکەیان) گۆڕی بەوەی کەوا داوایان کرد ڕەحمیان پێبکات وەعدو بەڵێنەکەشی حەقەو بەڕاستی ئەو ارحم الراحمینی لەهەموو میهرەبانان میهرەبانترە، وەهەر لەبەر ئەوەش سوننەت و ڕێسای سزاکەیان گۆڕی لەکتێبدا جا اللە وەڵامی دانەوە بەڕاستی اللە ش بەتوانایە بەسەر هەموو شتێکدا، بەپشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی گەورە: { فَلَوْلَا كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلَّا قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ }[يونس:98].
واتە/ جا ده‌بوایه خه‌ڵکی ئه‌و شارو شارۆچکانه‌ی هه‌ڕه‌شه‌یان لێکرابوو باوه‌ڕیان بهێنایه و باوه‌ڕه‌که‌یان سوود به‌خش بوایه بۆیان(لەکاتی ڕوودانی سزاکەدا) به‌ڵام باوه‌ڕی هیچ کامیان سوودی پێنه‌گه‌یاندن جگه له قه‌ومی یونس نه‌بێت کاتێک که باوه‌ڕیان هێنا سزای سه‌رشۆڕیمان له ژیانی دنیادا له‌سه‌ر هه‌ڵگرتن و تا ماوه‌یه‌ک له نازو نیعمه‌ت به‌هره‌وه‌رمان کردن.
ئەمە لەبەرئەوەی اللە بەسەر هەموو شتێکدا بەتوانایە وەڵامی داوای داواکار دەداتەوە کاتێک داوای لێکردو پاڕایەوە لێی بە دڵسۆزی بۆی لەدوعاو پاڕانەوەکەدا بەوەی کەوا هیچ شتێکیان نیە تەنها ڕەحم و میهرەبانیەکەی ئەو نەبێت، بەڵکو هەتا تەنانەت دەتوانن بەوەی کەوا سزای هەڵسانی قیامەتیش لابدەن لەساتی ڕوودانەکەیدا ئەگەر هاتوو پاڕانەوە بەملکەچبوون بۆ لای اڵلە بەدڵسۆزی بۆی لە دوعاو پاڕانەوەکەدا بەدان نان بە ستەمەکەیان لەنەفسی خۆیان بە هەبوونی بیروباوەڕی ڕەحمەتەکەی اللە ی ارحم الراحمینی لەهەموو میهرەانان میهرەبانتر جا داوای ڕەحمەتەکەی لێبکەن وەعدو بەڵێنەکەشی حەقەو هەر ئەو ارحم الراحمینی لەهەموو میهرەبانان میهرەبانترە، جا هەتا تەنانەت بەداواکردنی ڕەحمەتەکەی سزای هەڵسانی قیامەتیش لادەدات لەساتی ڕوودانەکەی جا دوای دەخات بۆ ئەوکاتەی کەوا اللە خۆی دەیەوێت، اللە ی گەورەش فەرموویەتی: { قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ أَغَيْرَ اللَّهِ تَدْعُونَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٤٠﴾ بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِن شَاءَ وَتَنسَوْنَ مَا تُشْرِكُونَ﴿٤١﴾ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ ﴿٤٢﴾ } صدق الله العظيم [الأنعام].
واته/ بڵێ هه‌واڵم بده‌نێ ئه‌گه‌ر هاتوو سزاو تۆڵه‌ی اللە یه‌خه‌تان پێبگرێت یان قیامه‌ت یه‌خه‌تان پێ بگرێت هاناو هاوار بۆ که‌سێک ده‌به‌ن جگه له اللە ئه‌گه‌ر ئێوه ڕاستگۆن که غه‌یری اللە فریاتان ده‌که‌وێت (٤٠) هه‌ر هاناو هاوار بۆ ئه‌و زاته ده‌به‌ن ئه‌ویش به‌ڵاو ناخۆشیه‌کانتان له‌سه‌ر لاده‌بات ئه‌گه‌ر بیه‌وێت جا له‌وکاته‌دا هه‌ر شتێک که به هاوه‌ڵ شه‌ریکی ئه‌و زاته‌ی داده‌نێن، له‌بیری ده‌كه‌ن (٤١) سوێند بێت بێگومان ئێمه پێش تۆ پێغه‌مبه‌رانی زۆرمان ڕه‌وانه کردووه بۆ سه‌ر قه‌وم و گه‌لانی تر (جا کاتێک سه‌رکه‌ش و یاخی بوون) تووشی تاڵاوو به‌ڵاو ته‌نگانه‌مان کردن بۆ ئه‌وه‌ی بگەڕێنەوەو لێمان بپاڕینه‌وه‌و بلاڵێنه‌وه (بەدڵسۆزی) (42).
جا ئێمە مەتەڵمان نیە لەفەتوایەکاندا لەدینەکەی اللە پەناش دەگرین بە اللە بەوەی کەوا لە نەزان و نەفامەکان بین! بەڵکو بەحەق فەتوا دەدەین وەبانگەواز دەکەین بۆ لای ڕێگای اللە ی بەدەسەڵاتی شایستەی سوپاسگوزاری لەسەر بەرچاوڕوونی بەبەڵگەوە لەلایەن اللە بە بەیان و ڕوونکردنەوەی حەق بۆ قورئانی خاوەن ڕێزو شکۆ، جا لە سوپاسگوزاران بە خۆشەویستەکەم لەبەر اللە، وەلەوەیە کەوا تۆ بەسەر بەیان و ڕوونکردنەوەکانی ئیمام مەهدی ئاگادار نەبووبیت تەنها کەمێکی نەبێت، جا پرسیار لەوانە بکە کەوا ڕۆچوون لە زانستی بەیان و ڕوونکردنەوەکان ئەوان وەڵامی پرسیارەکەت بۆ دەهێنن لە دەریای بەیان و ڕوونکردنەوەکانی ئیمام مەهدی ناصر محمد یەمانی، وسلامٌ على المُرسَلين، والحمدُ للهِ ربِّ العالمين..
خەلیفەی اللە و بەندەکەی ئیمام مەهدی ناصر محمد یەمانی.
______________
اقتباس المشاركة: 337658 من الموضوع: الجواب بالحق هل يُكشف العذاب بالدّعاء حين وقوعه
الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني
04 - ربيع الأول - 1442 هـ
21 - 10 - 2020 مـ
01:03 مساءً
( بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى )
[ لمتابعة رابط المشاركة الأصلية ]
https://www.awaited-mahdi.com/forum/showthread.php?p=337622
____________
الجواب بالحق: هل يُكشف العذاب بالدّعاء حين وقوعه؟ ..
بسم الله الرحمن الرحيم والصلاة والسلام على كافة الأنبياء والمُرسَلين من أوّلهم إلى خاتمهم النبيّ الأمّيّ محمدٍ رسول الله، لا نُفرّق بين أحدٍ من رسله ونحن له مسلمون، أمّا بعد..
سلامُ الله عليكم ورحمته وبركاته حبيبي في الله السائل: (هل يكشف العذاب حين وقوعه الدعاء؟)، ونترك لك الجواب من الرّب مباشرة، قال الله تعالى: { فَلَوْلَا كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلَّا قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ }[يونس:٩٨].
وقال الله تعالى: { فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ ﴿١٠﴾ يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١١﴾ رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿١٢﴾ أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ ﴿١٣﴾ ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ ﴿١٤﴾ إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ ﴿١٥﴾ يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ ﴿١٦﴾ } صدق الله العظيم[الدخان].
ونعم لن تجد لسُنّة الله تبديلاً في سُنن العذاب في الكتاب تصديقاً لقول الله تعالى: { وَكَمْ قَصَمْنَا مِن قَرْيَةٍ كَانَتْ ظَالِمَةً وَأَنشَأْنَا بَعْدَهَا قَوْمًا آخَرِينَ ﴿١١﴾ فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنَا إِذَا هُم مِّنْهَا يَرْكُضُونَ ﴿١٢﴾ لَا تَرْكُضُوا وَارْجِعُوا إِلَىٰ مَا أُتْرِفْتُمْ فِيهِ وَمَسَاكِنِكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْأَلُونَ ﴿١٣﴾ قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ ﴿١٤﴾ فَمَا زَالَت تِّلْكَ دَعْوَاهُمْ حَتَّىٰ جَعَلْنَاهُمْ حَصِيدًا خَامِدِينَ ﴿١٥﴾ وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاءَ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ ﴿١٦﴾ } صدق الله العظيم [الأنبياء].
وإلى البيان الحقّ لقول الله تعالى: { قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ﴿١٤﴾ فَمَا زَالَت تِّلْكَ دَعْوَاهُمْ حَتَّىٰ جَعَلْنَاهُمْ حَصِيدًا خَامِدِينَ ﴿١٥﴾ } صدق الله العظيم؛ أي فما زالت تلك دعواهم وهو الاعتراف بظلمهم ولكنّهم لم يسألوا الله رحمته حتى جعلناهم حصيداً خامدين؛ كون الإيمان بالله وحده واعترافهم بظلمهم لن ينفعهم ما لم يرافقه دعاء الرحمة فيقولوا: "ربّنا ظلمنا أنفسنا وإن لم تغفر لنا وترحمنا لنكونَنّ من الخاسرين"؛ فهذا إقرار أن ليس لهم إلا رحمة الله أرحم الراحمين كونها أُقيمت عليهم الحجّة فلن ينفعهم فقط الإيمان والإقرار بظلمهم لأنفسهم ما لم يرافق ذلك دعاؤهم لربّهم بحقّ رحمته التي كتب على نفسه، فما تظنّ السبب عن كشف العذاب عن قوم رسول الله يونس إلا أنّهم حين وقوع العذاب أقرّوا بظلمهم لأنفسهم فعلّمهم عبدٌ من عباد الله الصالحين أن يسألوا الله رحمته؟ فمن ثم سألوا الله بحقّ رحمته التي كتب على نفسه أن يغفر لهم ويرحمهم ووعده الحق بإجابة الدّعاء وهو أرحم الراحمين، برغم أنّها جاءتهم سُنّة العذاب الذي لا ينفع الإيمان وحده حين وقوع العذاب ولا ينفع الإقرار أنّهم ظلموا أنفسهم ما لم يُرافق ذلك سؤال الله رحمته ووعده الحق وهو أرحم الراحمين؛ وفي ذلك يكمن سرّ كشف عذاب الخزي عن قوم رسول الله يونس عليه الصلاة والسلام، وغيّروا بالدّعاء إلى ربّهم أن يرحمهم ووعده الحق وهو أرحم الراحمين، ولذلك غيّروا سُنّة العذاب في الكتاب فأجابهم الله إنّ الله على كل شيءٍ قدير، تصديقاً لقول الله تعالى: { فَلَوْلَا كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلَّا قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ }[يونس:98].
ذلك بأنّ الله على كل شيءٍ قدير يُجيب دعوة الداعي إذا دعاه مُخلصاً له في الدُّعاء أن ليس لهم إلا رحمته، بل يستطيعون أن يكشفوا حتى عذاب الساعة حين وقوعها لو تضرّعوا إلى الله مخلصين له في الدّعاء مُقرّين بظلمهم لأنفسهم ومعتقدين في رحمة الله أرحم الراحمين فيسألوه رحمته ووعده الحق وهو أرحم الراحمين، ويكشف بسؤاله رحمته حتى عذاب الساعة حين وقوعها فيؤخّرها إلى ما يشاء الله، وقال الله تعالى: { قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ أَغَيْرَ اللَّهِ تَدْعُونَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٤٠﴾ بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِن شَاءَ وَتَنسَوْنَ مَا تُشْرِكُونَ ﴿٤١﴾ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ ﴿٤٢﴾ } صدق الله العظيم [الأنعام].
فليس لدينا الألغاز في الفتاوى في دين الله ونعوذ بالله أن نكون من الجاهلين! بل نُفتي بالحق وندعو إلى صراط الله العزيز الحميد على بصيرة من الله البيان الحقّ للقرآن المجيد، فكن من الشاكرين حبيبي في الله، ويبدو أنّك لم تطّلع على بيانات الإمام المهديّ إلا قليلاً، فسَلْ الرّاسخين في علم البيانات يأتوك بالإجابة على سؤالك من بحر بيانات الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني، وسلامٌ على المُرسَلين، والحمدُ للهِ ربِّ العالمين..
خليفةُ الله وعبدُه الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
______________
04 - ربيع الأول - 1442 هـ
21 - 10 - 2020 مـ
01:03 مساءً
( بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى )
[ لمتابعة رابط المشاركة الأصلية ]
https://www.awaited-mahdi.com/forum/showthread.php?p=337622
____________
الجواب بالحق: هل يُكشف العذاب بالدّعاء حين وقوعه؟ ..
بسم الله الرحمن الرحيم والصلاة والسلام على كافة الأنبياء والمُرسَلين من أوّلهم إلى خاتمهم النبيّ الأمّيّ محمدٍ رسول الله، لا نُفرّق بين أحدٍ من رسله ونحن له مسلمون، أمّا بعد..
سلامُ الله عليكم ورحمته وبركاته حبيبي في الله السائل: (هل يكشف العذاب حين وقوعه الدعاء؟)، ونترك لك الجواب من الرّب مباشرة، قال الله تعالى: { فَلَوْلَا كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلَّا قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ }[يونس:٩٨].
وقال الله تعالى: { فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ ﴿١٠﴾ يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١١﴾ رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿١٢﴾ أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ ﴿١٣﴾ ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ ﴿١٤﴾ إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ ﴿١٥﴾ يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ ﴿١٦﴾ } صدق الله العظيم[الدخان].
ونعم لن تجد لسُنّة الله تبديلاً في سُنن العذاب في الكتاب تصديقاً لقول الله تعالى: { وَكَمْ قَصَمْنَا مِن قَرْيَةٍ كَانَتْ ظَالِمَةً وَأَنشَأْنَا بَعْدَهَا قَوْمًا آخَرِينَ ﴿١١﴾ فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنَا إِذَا هُم مِّنْهَا يَرْكُضُونَ ﴿١٢﴾ لَا تَرْكُضُوا وَارْجِعُوا إِلَىٰ مَا أُتْرِفْتُمْ فِيهِ وَمَسَاكِنِكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْأَلُونَ ﴿١٣﴾ قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ ﴿١٤﴾ فَمَا زَالَت تِّلْكَ دَعْوَاهُمْ حَتَّىٰ جَعَلْنَاهُمْ حَصِيدًا خَامِدِينَ ﴿١٥﴾ وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاءَ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ ﴿١٦﴾ } صدق الله العظيم [الأنبياء].
وإلى البيان الحقّ لقول الله تعالى: { قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ﴿١٤﴾ فَمَا زَالَت تِّلْكَ دَعْوَاهُمْ حَتَّىٰ جَعَلْنَاهُمْ حَصِيدًا خَامِدِينَ ﴿١٥﴾ } صدق الله العظيم؛ أي فما زالت تلك دعواهم وهو الاعتراف بظلمهم ولكنّهم لم يسألوا الله رحمته حتى جعلناهم حصيداً خامدين؛ كون الإيمان بالله وحده واعترافهم بظلمهم لن ينفعهم ما لم يرافقه دعاء الرحمة فيقولوا: "ربّنا ظلمنا أنفسنا وإن لم تغفر لنا وترحمنا لنكونَنّ من الخاسرين"؛ فهذا إقرار أن ليس لهم إلا رحمة الله أرحم الراحمين كونها أُقيمت عليهم الحجّة فلن ينفعهم فقط الإيمان والإقرار بظلمهم لأنفسهم ما لم يرافق ذلك دعاؤهم لربّهم بحقّ رحمته التي كتب على نفسه، فما تظنّ السبب عن كشف العذاب عن قوم رسول الله يونس إلا أنّهم حين وقوع العذاب أقرّوا بظلمهم لأنفسهم فعلّمهم عبدٌ من عباد الله الصالحين أن يسألوا الله رحمته؟ فمن ثم سألوا الله بحقّ رحمته التي كتب على نفسه أن يغفر لهم ويرحمهم ووعده الحق بإجابة الدّعاء وهو أرحم الراحمين، برغم أنّها جاءتهم سُنّة العذاب الذي لا ينفع الإيمان وحده حين وقوع العذاب ولا ينفع الإقرار أنّهم ظلموا أنفسهم ما لم يُرافق ذلك سؤال الله رحمته ووعده الحق وهو أرحم الراحمين؛ وفي ذلك يكمن سرّ كشف عذاب الخزي عن قوم رسول الله يونس عليه الصلاة والسلام، وغيّروا بالدّعاء إلى ربّهم أن يرحمهم ووعده الحق وهو أرحم الراحمين، ولذلك غيّروا سُنّة العذاب في الكتاب فأجابهم الله إنّ الله على كل شيءٍ قدير، تصديقاً لقول الله تعالى: { فَلَوْلَا كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلَّا قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ }[يونس:98].
ذلك بأنّ الله على كل شيءٍ قدير يُجيب دعوة الداعي إذا دعاه مُخلصاً له في الدُّعاء أن ليس لهم إلا رحمته، بل يستطيعون أن يكشفوا حتى عذاب الساعة حين وقوعها لو تضرّعوا إلى الله مخلصين له في الدّعاء مُقرّين بظلمهم لأنفسهم ومعتقدين في رحمة الله أرحم الراحمين فيسألوه رحمته ووعده الحق وهو أرحم الراحمين، ويكشف بسؤاله رحمته حتى عذاب الساعة حين وقوعها فيؤخّرها إلى ما يشاء الله، وقال الله تعالى: { قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ أَغَيْرَ اللَّهِ تَدْعُونَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٤٠﴾ بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِن شَاءَ وَتَنسَوْنَ مَا تُشْرِكُونَ ﴿٤١﴾ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ ﴿٤٢﴾ } صدق الله العظيم [الأنعام].
فليس لدينا الألغاز في الفتاوى في دين الله ونعوذ بالله أن نكون من الجاهلين! بل نُفتي بالحق وندعو إلى صراط الله العزيز الحميد على بصيرة من الله البيان الحقّ للقرآن المجيد، فكن من الشاكرين حبيبي في الله، ويبدو أنّك لم تطّلع على بيانات الإمام المهديّ إلا قليلاً، فسَلْ الرّاسخين في علم البيانات يأتوك بالإجابة على سؤالك من بحر بيانات الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني، وسلامٌ على المُرسَلين، والحمدُ للهِ ربِّ العالمين..
خليفةُ الله وعبدُه الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
______________
